بهره گیری از الگوهای سنتی در حل معضل انرژی اقلیم گرم و مرطوب

شرایط اقلیمی از پارامترهای مهم و تأثیر گذار در آسایش زیستی در محیطهای انسانی است. برای نمونه معماری بومی و سنتی در کشورها و مناطق مختلف جهان به ویژه در کشور ما سرشار از تجارب و نمونه هایی است که نشان دهنده راه حل های بسیار دقیق و حساب شده در سازگاری فضاهای کالبدی با اوضاع اقلیمی است. این راه حل ها به ساختمان ها و فضاهای زیستی منجر شدند که در هماهنگی با محیط طبیعی و بهره گیری از انرژی های طبیعی، مقابله با شرایط نامساعد و بسیار سخت اقلیمی کاملاً موفق بوده اند. حال که با افزایش روز افزون جمعیت جهان و محدود بودن منابع انرژی، اکثر کشورها با مشکل تأمین انرژی روبرو هستند انرژی برای همه ی مردم مسئله ای اساسی است. انرژی در تمام شئون جامعه ی انسانی رسوخ کرده است. جنبه های مختلف آن زندگی روزانه خانوادگی و حتی سیاست جهانی و بین المللی و طرح های توسعه ملی را تحت تأثیر قرار داده است و لوم حفظ و استفاده بهینه از آن ضروری می باشد. یکی از اقلیم های چهارگانه کشور ما که بوسیله ی رشته کوههای زاگرس از کویرهای مرکزی ایران جدا می گردد، اقلیم گرم و مرطوب می باشد که دارای تابستان های بسیار گرم و مرطوب و زمستانهای معتدل می باشند. شهرهای بندرعباس، بوشهر، جاسک و اهواز از جمله شهرهای مهم این اقلیم می باشند. بررسی معماری بومی این منطقه به خوبی آشکار می سازد که چگونه از شرایط سخت اقلیمی آن تأثیر پذیرفته اند. لذا این تحقیق درصدد برآمده است که به بررسی تأثیرات اقلیم بر معماری بومی شهرهای این ناحیه بپردازد که در پایان با ارائه ی راهکارهای مناسب، زمینه سازگاری بیشتر اقلیم و معماری و در نهایت کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها می باشد.