ارتقاء کیفیت طراحی فضای مدارس مقطع ابتدایی از منظر روانشناسی محیطی و با تاکید بر رفتار سازشی دانش آموزان در شهرستان ارسنجان

هدف از پژوهش حاضر ارتقاء کیفیت طراحی فضای مدارس مقطع ابتدایی از منظر روانشناسی محیطی و با تاکید بر رفتار سازشی دانش آموزان در شهرستان ارسنجان بود. جامعه آماری در این پژوهش در بخش کیفی شامل: گروهی از متخصصین معماری، مدیران، معلمان و صاحب نظران منتخب در مدارس ابتدایی به تعداد ۱۶ نفر بودند. در بخش کمی جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه پنجم (تعداد ۷۰۵ نفر پایه پنجم که ۳۳۸ نفر دختر و ۳۶۷ نفر پسر بودند) و ششم ابتدایی (پایه ششم ۷۱۱ نفر که ۳۱۷ نفر دختر و ۳۶۴پسر) شهرستان ارسنجان در سال ۱۴۰۲ نفر بود. با توجه به جامعه آماری به طور تصادفی تعداد ۵ نفر جهت انجام مصاحبه انتخاب شدند و همچنین نمونه این پژوهش در بخش کمی از میان دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهرستان ارسنجان به روش خوشه ای انتخاب تعداد ۳۰۲ نفر بر اساس جدول گرجسی و مورگان انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و....) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss۲۴ انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با توجه به مقدار آماره آزمون کای دو مولفه های شناسایی شده موثر بر رفتار سازشی دانش آموزان در سطح کمتر از ۰/۰۵ معنی دار گردید و این نشان دهنده این است تمامی مولفه های شناسایی شده بر رفتار سازشی دانش آموزان موثر هستند.

Keywords:

طراحی فضای مدارس , روانشناسی محیطی , رفتار سازشی , دانش آموزان