فرشاد مرزبانپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد کرمانشاه- واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
علی علایی - عضو هیئت علمی آموزشکده فنی و حرفه ای سما کرمانشاه
شهرام محمدیانی - عضو ه یئت علمی دانشگاه آزاد کرمانشاه

محیط زیست و توسعه پایدار امروزه از بحث برانگیزترین موضوعات در معماری است که نظریات گوناگونی در این زمینه ارائه شده است. به طور کلی معماری پایدار را می توان معماری ای دانست که نسبت به ویژگیها و شرایط محیطی و مکانی پاسخگو است و از قابلیتهای بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه می نماید و کمترین صدمات را بر محیط زیست دارد. در این بین کمبود فضا برای توسعه، خصوصاً دربافت های متراکم شهرهای بزرگ، یکی از موارد مهم و اساسی در برنامه ریزی شهری امروز محسوب می شود. از طرفی امر توسعه ی معماری و شهرسازی با مسئله ی بحرانی آلودگی های زیست محیطی و تهدید بقای انرژی همراه است. در آلودگی محیط زیست، حیات موجودات زنده به طور مستقیم یا غیر مستقیم در معرض تهدید و نابودی است. بنابراین در این پژوهش برای دست یابی به یک معماری بهینه در دوران معاصر، ابتدا با مشاهدات میدانی و کتابخانه ای به شناخت جریان های بحرانی زیست محیطی پرداخته سپس با تحلیل و بررسی آن دسته از موارد که به ساخت و ساز در معماری و افزایش مصرف انرژی مربوط می شود، ایده ها و راهکارهایی جهت مقابله با آنها پیشنهاد شده تا هم از بروز بحران های محیطی جلوگیری شده و هم بتوان کمک بزرگی به بهینه سازی در مصرف ا نرژی و افزایش کارایی در ساختمان سازی و معماری کرد. توسعه پایدار که از مباحث مطرح در معماری روز است، به مقابله با افق های زیست محیطی طبیعی در طراحی معماری پرداخته و آینده ای روشن توام با تأمین سلامت و جلب رضایت ساکنین جامعه را به ارمغان می آورد.

شهرسازی معاصر- بحران های آلودگی- زیست محیطی- معماری- انرژی- توسعه پایدار