ارتقاء کیفیت سیما و مبلمان شهری، راهکاری در جهت پیاده مداری و بهینه سازی مصرف انرژی

امروزه ازدحام و ترافیک، آلودگی هوا و مصرف بی رویه انرژی های تجدیدناپذیر جزء لاینفک شهرهای بزرگ کشور شده است. توسعه ی پایدار شهری سالهاست که برای رویارویی با این بحران مطرح شده است که یکی از رویکردهای مهم آن پیاده مداری است. پیاده مداری علاوه بر کاهش مصرف سوخت های فسیلی، موجب آرامش روحی و روانی شهروندان و همچنین افزایش روابط اجتماعی و سرمایه اجتماعی می شود. ولی در کشور ما به علت کمبود فرهنگ پیاده روی، نبود شبکه ی سراسری پیاده مناسب، نبود کیفیت های میطی و مخصوصاً طراحی نامناسب مبلمان شهری، هنوز پیاده روی به عنوان یک سیستم جابجایی در شهر آنچنان که باید مطرح نمی باشد. روش تحقیق نیز با توجه به نظری بودن موضوع پژوهش، به صورت اسنادی (مطالعات کتابخانه ای) می باشد. در این مقاله سعی شده است، ابتدا اهمیت و لزوم پیاده مداری در راستای دست یابی به اصول توسعه پایدار شهری و به خصوص صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی شرح داده شود و سپس به عواملی پرداخته شود که می تواند موجب تشویق شهروندان به پیاده روی شود. یافته های این مقاله مبین این امر است که افزایش کیفیت محیطی به معنای عام و کلی و مبلمان شهری به معنای اخص آن می تواند به عنوان یک عامل مهم در افزایش پیاده روی در شهر مؤثر واقع گردد.