مرجان ترابی لنگری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمان، گروه معماری
فیروزه آزمون - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم، گروه معماری، عضو باشگاه پژوهشگران جوان

توسعه ی پایدار نتیجه ی رشد و آگاهی انسان صنعتی نسبت به مسائل زیست محیطی است و امروزه با پیشرفتدر تمامی علوم و دگرگونی هایی که در زمینه ی ساخت و ساز مطرح است روز به روز احساس نیاز به وجود اصلیبه نام پایداری در تمامی جنبه های زندگی انسان برای رفاه طولانی مدت در کل جامعه دیده می شود حال آنکه ازدیرباز فضاهای شهری سنتی که فضایی پاسخ گو به نیازهای ساکنانش بوده، از لحاظ توجه به نیازهای انسان و درنظر گرفتن آسایش مطلوب برای بهره برداران با امکانات موجود و بهترین راهکار برای استفاده ی کارآمد که مدنظر توسعه ی پایدار نیز می باشد مورد توجه بوده اند و از دیدگاه های متفاوتی مورد بررسی قرار گرفته است. ازجمله این دیدگاهها می توان به اندیشه ی زنده یاد پیرنیا و پنج اصل مردم واری، پرهیز از بیهودگی ، نیارش،خودبسندگی و درون گرایی اشاره نمود . معماری شهرهای کهن ایران بر مبنای این دیدگاه مطلوبیت و پاسخگوییبه نیاز را برای ساکنانش فراهم می ساخته است و با نگاهی دقیق تر به معماری کهن ، آشکار خواهد شد کهمردمان در پی ایجاد معماری ای بوده اند ، که اکنون پایدار نامیده میشود . این پژوهش با توجه به بافت قدیمشهرکرمان بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و میدانی و روش استدلال منطقی، با هدف بررسی پنج اصل اندیشه یاستاد پیرنیا و مضامین اجتماعی، محیطی و اقتصادی توسعه پایدار و طرح این موضوع که تفکر معماری گذشته درراستای معماری کنونی است، در پی دست یافتن به مضامین پایداری و اصول مطرح گشته از سوی زنده یاد پیرنیادر بافت سنتی شهر کرمان می باشد، تا از این طریق بتوان راهی یافت تا معماری کنونی خود را بر مبنای مضامینپایداری، در راستای آنچه که از گذشته برایمان به یادگار مانده است، ارزشمندتر ساخت.

اصول پیرنیا – بافت سنتی - کرمان - مضامین پایداری