اثر ماده ضد تعرق (آترازین) و کودهای زیستی بر عملکرد و خصوصیات بیوشیمیائی ارقام گندم در شرایط دیم
Publish place: Cereal Biotechnology and Biochemistry، Vol: 3، Issue: 3
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 38
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CBB-3-3_006
تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1403
Abstract:
مقدمه: تنش خشکی یکی از بحرانهای اصلی در سالهای اخیر در ایران بوده است. در استان لرستان مشابه با سایر مناطق کشور، علاوه بر کاهش میزان بارندگی، توزیع و شدت نامناسب آن نیز سبب آسیب رساندن به محصولات زراعی از جمله گندم در شرایط دیم شده است. معرفی ارقام سازگار با شرایط دیم مناطق سرد توسعه یافته است، اما گزینش مناسبترین رقم برای هر منطقه باعث کمک به اقتصاد کشاورزان از طریق افزایش تولید میشود.مواد و روش ها: بهمنظور بررسی واکنش ارقام گندم دیم به ماده ضد تعرق و کودهای زیستی، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ و ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. فاکتور اول ارقام گندم (آذر ۲، اوحدی و باران) در کرتهای اصلی و ماده ضد تعرق (عدم کاربرد و کاربرد آترازین) و کود زیستی نیتروژنه (عدم کاربرد، کاربرد آزوسپریلیوم (Azospirillum brasilense)، کاربرد ازتوباکتر (Azotobacter chroococcum)) بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کاربرد کودهای زیستی و ماده ضد تعرق آترازین بر سه رقم گندم دیم بود.یافته ها: در سال اول رقم اوحدی با کاربرد آترازین و ازتوباکتر، بیشترین عملکرد دانه (۲۴۲۰ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (۷۵۹۵ کیلوگرم در هکتار) را در بین ارقام مورد بررسی داشتند. در مقابل، رقم آذر ۲ بدون کاربرد آترازین و با کاربرد ازتوباکتر، کمترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (بهترتیب ۲۰۰۰ و ۷۰۰۰ کیلوگرم در هکتار) را داشت. در سال دوم رقم باران با کاربرد آترازین و بدون استفاده از کود زیستی، بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (بهترتیب ۲۷۶۵ و ۸۴۶۵ کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. در حالی که رقم آذر ۲ بدون کاربرد آترازین و با کاربرد آزوسپریلیوم تلقیح شده، کمترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (بهترتیب ۲۰۸۳ و ۷۰۸۳ کیلوگرم در هکتار) را از خود نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاربرد کودهای زیستی منجر به افزایش میزان پروتئین دانه شد. از سوی دیگر، استفاده از ماده ضد تعرق آترازین، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز را در اندام هوایی کاهش داد. با توجه به این یافتهها و شرایط آب و هوایی استان لرستان، کشت ارقام اوحدی و باران بههمراه کاربرد همزمان آترازین و کودهای زیستی پیشنهاد میشود.
Keywords:
Authors
فرنام نصیری
دانشجوی دکتری، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
مرجان دیانت
دانشیار دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
مسعود رفیعی
استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران.
امین آزادی
استادیار دانشگاه ازاد اسلامی یادگار امام شهر ری، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :