مهسا مختاری - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه هنر اصفهان

برای شهرها، نیاز به گسترش زیرساختها و افزایش بی ثباتی تنها بخشی از نگرانی های همراه با شروع قرن 21 بوده است. این سوال هنوز مطرح است که چگونه مشکل را حل کرده و همچنان بتوانیم پیشرفت کیفیت کلی را مدیریت کرده و از وجود محیط سالم شهری اطمینان حاصل کنیم. نگرانی های محیطی، ایده ها و روشهای جدیدی را برای حل مشکلات و توسعه هوشیارانه تر فضاهای شهری ایجاد می کند. این مسائل فناوری ه ای تولید پاکیزه تری را می طلبد، و نیاز به تغییرات اساسی در محیط ساخت و ساز دارد. در سالهای اخیر، استفاده از فضاهای زیرزمینی به طور گسترده ای به عنوان راه حلی برای ایجاد توسعه پایدار شهری شناخته شده است. اگر یک مورد بنا در پناه زمین فوایدی داشته باشد، وقتی این ایده در کل اجتماع به کار گرفته شود این فواید می تواند به میزان چشم گیری افزایش یابد، دانشمندان ادعا می کنند که تعداد کم بناسازی در پناه زمین به مقیاس لازم برای توسعه پایدار نخواهد رسید. این تحقیق شهرسازی زیرزمینی را در سطح کلان شهری بررسی می نماید. هدف این تحقیق بیان فرصت های جدید با گسترش فضاهای شهری زیرزمینی، با قرار گرفتن تمام یا قسمتی از ساختمان های شهری در دل زمین؛ و نیز بررسی راهکارهای شهرسازی در جهت اجرایی شدن آن و نیز به منظور حفاظت انرژی است. دلایل رفتن به زیرزمین و چالش ها، معایب و مزایای آن از نظر اجرایی تشریح شده است. فواید شهرهای متراکم که از فضاهای زیرزمینی استفاده می کنند، عبارتند از : استفاده کارآمدتر از فضا، فضاهای سبزتر، کاهش سنگینی ترافیک، سیستم حمل و نقل بهتر، کیفیت بهتر هوا، کاهش میزان آلودگی صوتی. این بدان معناست که با ساخت و ساز در زیرزمین، کیفیت محیط شهر به طور محوسی افزایش می یابد.

معماری زیرزمینی- نگه داشت انرژی- راهکارهایی اجرایی