علی اصغر نظری پورکیایی - کارشناس ارشدسازه های هیدرولیکی
غلامرضا عزیزیان - استادیاردانشگاه سیستان و بلوچستان

بدنه سدهای بتنی قوسی ازبلوکهای متعددی که توسط درزهای انقباضی ازهم جداگشته اند تشکیل یافته است درزهای انقباضی بین بلوکهای بتنی تحت دوعامل افت بتن و سرمایش بازمیشوند دربدوامر هریک ازاین بلوکها بصورت طره های مستقل ازهم رفتارمی نماید که برای دستیابی به رفتارقوسی بدنه لازم است جابجایی برش بین آنها مهار شود بدین منظور درزهای انقباضی را طی روش خاصی ازدوغاب سیمان پرمی کنند تا نیروهای جانبی وارده به بدنه بصورت تنشهای فشاری به تکیه گاه های جانبی منتقل گردد برای تزریق مطلوب این درزها لازم است بتن تا دمایی مناسب که تابعی ازدمای متوسط سالانه است سردشده و درزبرای عبور دوغاب سیمان به اندازه کافی بازشده باشد عمل سرد کردن بتن طی دو مرحله طبیعی و مصنوعی صورت گیرد که این امربرای ضخامت های مختلف بدنه سد دارای پریود زمانی متفاوتی می باشد دراین مقاله سعی شده است باتوجه به نتایج مطالعات حرارتی بتن بدنه مناسبترین زمان برای تزریق درزهای انقباضی مورد بررسی قرار گیرد تا دمای بتن به حداقل و عرض درزهای انقباضی به حداکثر مقدار خود می رسد.

درزهای انقباضی /افت بتن/تزریق درز/رفتارقوسی بدنه/دوغاب سیمان