جواد فیاضی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه فردوسی مشهد
فرزاد شهابیان - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

استفاده از تیرورق در صنعت ساخت و ساز بسیار رایج است. گاهی اوقات به دلیل محدودیت فضا، عبور لوله ها و تجهیزات تأسیساتی و الکتریکی ازمیان جان تیرورق ها اجتناب ناپذیر است. از این رو پژوهش درباره تیرورق های دارای بازشو ضروری است. در این مقاله، رفتار تیرورق های دارایبازشو در جان با استفاده از تحلیل اجزای محدود با استفاده از نرم افزار ANSYS 12 برای بررسی مقاومت برشی کمانشی و نهایی مورد تحلیل وبررسی قرار می گیرد. به منظور راستی آزمایی مدل اجزای محدود، نتایج تحلیل با نتایج آزمایش مقایسه شده و سازگاری خوبی بین نتایج مشاهدهمی شود. نتایج حاصل از تحلیل اجزای محدود غیر خطی تیرورق های دارای بازشو نشان می دهد که با افزایش لاغری جان تیرورق ها و ابعاد نسبی بازشو، مقاومت کمانشی و نهایی کاهش می یابد. این کاهش ممکن است تا 56 درصد مقاومت اولیه نیز برسد. بررسی های انجام شده در این پژوهش حاکی از آن است که با استفاده از سخت کننده، کاهش مقاومت تیرورق ها در اثر وجود بازشو که ممکن است به دلیل اجرایی اجتناب ناپذیر باشد، تاحد زیادی جبران میگردد .

تیرورق، مقاومت کمانشی برشی، مقاومت نهایی برشی، بازشو، سخت کننده