محسن فرضی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک خاک و پی،شرکت فنی ومهندسی عمران ایثار جنوب

با توجه به پیشرفت روز افزون پروژه های عمرانی نیاز به طراحی شالوده ها بیش از پیش حس می گردد.از این رو جهت طراحی شالوده ها محاسبه نشست بستر محل قرارگیری پروژه امر مهمی می باشد.محاسبه مقدار نشست زمانی خود را بیشتر نشان می دهد که خاک نیاز به اصلاح نیز داشته باشد.یکی از پارامترهای که می توان بهکمک آن مقدار نشست را بدست آورد ضریب قابلیت فشردگی حجمی (mv) می باشد.در این تحقیق بر روی تاثیر نحوه اختلاط به دو روش تر و خشک آهک با خاکرس بنتونیتی بر روی قابلیت فشردگی حجمی صورت گرفته است.در این تحقیق از 2،4،6،8 و 01 درصد آهک در زمانهای عمل آوری 7،04 و 28 روزه جهت تثبیت رسبنتونیتی استفاده شده است تمامی نمونه که به روش تر و خشک تهیه شده اند در درصدهای یاد شده دارای رطوبت یکسان و برابر رطوبت حد روانی خاک اصلی تهیهشده اند.خاک مورد مطالعه در طبقه بندی متحد در گروه CH با حد روانی 032 درصد قرار می گیرد.از نتایجی که در این مطالعه بدست آمد می توان به این موارد اشارهکرد،در نمونه های 7و 04 روزه نمونه های که به روش خشک تهیه شده اند دارای mv بیشتری نسبت به نمونه های تر می باشند اما با گذشت زمان و رسیدن به نمونه های 28 روزه این نمونه های تر می باشند که دارای mv بیشتری نسبت به نمونه های خشک می باشند.بیشترین ضریب قابلیت فشردگی حجمی در نمونه خشک 28 روزه دیده می شود.به طور کلی می توان تاثیر نحوه اختلاط به صورت تر و خشک را در ضریب قابلیت فشردگی و به تبع آن در میزان نشست دید.

تثبیت کردن،آهک،آزمایش تحکیم،بنتونیت،قابلیت نشست