فهیمه سخنگو - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان
مریم داعی - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان
مهرداد حجازی - دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان

عیب یابی سازه ها یکی از بخش های مهم در سنجش سلامت آن ها می باشد. تاکنون روشهای زیادی برای برآورد خرابی در سازه ها توسط محققین مختلف ارائه شده است. در این مقاله برای عیب یابی سازه یک روش دو مرحله ای ارائه می شود. بدین صورت که ابتدا به منظور کاهش فضای جستجو، المان های خراب سازه مشخص می گردد و سپس برای تعیین مقدار دقیق شدت خرابی یک مدل بهینه یابی طراحی می گردد. درروش ارائه شده از بردار شبه نیروی سازه ای که از نیروی باقی مانده مودی بدست می آید، استفاده می شود. این نیرو از ویژگی های جرم و سختی سازه سالم و همچنین مقادیر و بردار های ویژه ی سازه خراب استفاده می کند. برای حل مدل بهینه یابی طراحی شده از الگوریتم جستجوی گرانشیGSA) استفاده می گردد. کارآیی روش پیشنهادی با حل مثال هایی نشان داده می شود.

عیب یابی سازه ها، نیروی باقی مانده مودی، الگوریتم جستجوی گرانشیGSA)