بررسی رابطه مهارتهای اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره اول ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان کارون

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی رابطه مهارتهای اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوده است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی - همبستگی بوده و جامعه آماری آن را دانش آموزان دوره اول ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان کارون در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بوده تشکیل داده است تعداد آن شامل ۹۰۰ نفر بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۶۹ نفر برآورد و به شیوه نمونه گیری صورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردیده است و از دو پرسشنامه، مهارتهای اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده گردیده و با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی مانند فراوانی درصد و نمودار و روشهای آمار استنباطی مانند همبستگی رگرسیون تی نمونه های مستقل و تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافتههای پژوهش نشان داد بین مهارت اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد مهارت اجتماعی مهارت اجتماعی مناسب رفتارهای غیر اجتماعی پرخاشگری و رفتارهای تکانشی برتری طلبی اطمینان زیاد به خویشتن داشتن و رابطه با همسالان با عملکرد رابطه معنی دار وجود دارد. اما رابطه بین دو بعد رفتارهای غیر اجتماعی پرخاشگری و رفتارهای تکانشی با عملکرد تحصیلی معنی دار ولی منفی میباشد.