آرینا اسحاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت سوانح طبیعی، دانشگاه تهران
مهرداد نظریها - استادیار دانشگاه تهران
محمدرضا مجدزاده طباطبایی - عضو هیات علمی دانشگاه صنعت آب و برق

آب یکی از مهمترین منابع حیاتی انسانهاست. بشر به موازات گسترش جمعیت خود بطور روزافزونی از منابع آب سطحی و زیرزمینی استفاده نموده است. عموما در گذشته برداشت آب بدون مد نظر قرار دادن توسعه پایدار و محدودیتهای حوضه آبریز بوده است، که این به نوبه خود تبعاتمنفی برای انسان و محیط زیست به همراه داشته است. بطوریکه به دلیل استفاده بی رویه، رودخانه ها از شرایط مطلوب طبیعی خود دور شده اند.برای بازگرداندن رودخانهها به وضعیت مطلوب، ابتدا نیاز به انجام یک سری مطالعات جهت شناخت وضعیت طبیعی رودخانه می باشد. دلایل ناپایداری و اهداف پروژه باید مشخص شود. سپس پارامترهای احیای رودخانه برطبق اولویت تعیین و بر مبنای آن، روش مناسب احیا انتخاب و طرح اجرایی مناسب معرفی میگردد. در این پژوهش ضمن تشریح مباحث مزبور، به معرفی جامع و کاملی از انواع روشهای احیای رودخانه پرداخته شده است. همچنین ضمن مقایسه روشهای سنتی مهندسی رودخانه و روشهای نوین احیا، مراحل اجرای احیای رودخانه معرفی شدهاند. در نهایت یک نمونه طرح احیای رودخانه با کاربرد سلسله مراتب مزبور، برای بازهای از رودخانه کن معرفی شده است.

احیای رودخانه، توسعه پایدار، حوضه آبریز