تاثیر تغذیه سطوح مختلف بیوچار معدنی بر عملکرد، فراسنجه های خونی، تولید و ترکیبات شیر گاوهای شیرده هلشتاین

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر افزودن یک نوع بیوچار معدنی به جیره غذایی بر عملکرد، برخی از فراسنجه های خونی، تولید و ترکیب شیر گاوهای شیرده هلشتاین انجام شد. تعداد ۲۴ راس گاو شیرده هلشتاین با میانگین وزن ابتدای دوره آزمایش۲۷/۷۹ ± ۲۵/۶۱۸ کیلوگرم، تولید شیر روزانه ۰۶/۳ ± ۰۸/۴۱ کیلوگرم و روزهای شیردهی ۱/۱۹ ± ۱/۸۹ روز که به­طور میانگین در شکم دوم زایش قرار داشتند، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) گروه شاهد (جیره پایه) ۲) جیره پایه به­همراه ۵/۰ درصد بیوچار معدنی ۳) جیره پایه به همراه یک درصد بیوچار معدنی بود. طول دوره آزمایشی ۴۰ روز بود که ۲۱ روز ابتدایی جهت عادت پذیری و در طول ۱۹ روز بعدی رکوردبرداری میزان مصرف خوراک و میزان تولید شیر گاوها به­صورت روزانه اندازه­گیری شد. به­منظور تعیین ترکیبات شیر در روزهای ۱۷ و ۱۸ آزمایش، نمونه­گیری انجام شد. در آخرین روز آزمایش، دو نمونه خون کامل گاوهای آزمایشی حاوی و فاقد ماده ضد انعقاد از ورید دمی برای تعیین فراسنجه­های بیوشیمیایی و شمارش سلول­های خون گرفته شد. به­طور­کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از بیوچار معدنی در جیره گاوهای شیرده هلشتاین بر اکثر صفات عملکردی، فراسنجه­های خونی و تولید شیر تاثیر معنی­داری نداشت، هرچند سبب افزایش غلظت پروتئین شیر، حجم متوسط پلاکت­ها، کاهش نسبت پروتئین­های غیر فیبرینوژن به فیبرینوژن و مقدار پلاکت ها نسبت به گروه شاهد شد. در مجموع، به­نظر می­رسد که استفاده از بیوچار معدنی در جیره گاوهای اوایل شیردهی اثر معنی داری بر عملکرد شیردهی ندارد، ولی غلظت پروتئین شیر افزایش می­یابد.

Keywords:

بیوچار معدنی , ترکیب شیر , خون , عملکرد شیردهی , گاوهای شیری هلشتاین