بررسی عوامل موثر بر بی‎‍تفاوتی اجتماعی معلمان شهر فامنین و راههای کاهش آن

بی تفاوتی اجتماعی، حالتی است که در آن افراد به‎ صورت آگاهانه نسبت به مسائل محیطی، انسانی و اجتماعی، دچار بی توجهی و بی اعتنایی و نسبت به حیات اجتماعی و سرنوشت همه جانبه آن‎‍ کم علاقه یا بی‎‍ علاقه می‎ ‍شوند. هدف این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر بی ‎‍تفاوتی اجتماعی معلمان شهر فامنین و راههای کاهش آن بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی، شیوه نمونه ‎‍گیری تصادفی ساده، تکنیک گردآوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته، واحد تحلیل فرد و حجم نمونه ‎‍‎‍ ۱۰۸ نفر تعیین شد. یافته‎‍ ها نشان داد بیتفاوتی اجتماعی، بیگانگی اجتماعی، مسئولیت‎‍ پذیری اجتماعی معلمان در حد متوسط، اما رضایت اجتماعی آنها در حد کم است. نتایج نشان داد رضایت اجتماعی (۶۵۷/۰-) و مسئولیت ‎‍پذیری اجتماعی (۶۰۹ /۰-)، تاثیر منفی و بیگانگی اجتماعی (۵۹۴ /۰) تاثیر مثبت بر بی تفاوتی اجتماعی داشتند. پایگاه اجتماعی – اقتصادی و سن، تاثیری بر بی تفاوتی اجتماعی نداشتند. برای کاهش بیگانگی اجتماعی با شرکت دادن معلمان در برنامهریزی‎‍ها و تصمیم‎‍ گیری‎‍های اجتماعی و آموزشی و سیاسی و...، مانع از افزایش احساس بیگانگی اجتماعی آنها می شود و بستر کاهش بی‎ ‍تفاوتی اجتماعی آنها را نسبت به سرنوشت فرد و جامعه فراهم می کند. ازطریق رفع نیازهای مادی و غیرمادی، به نوعی توان معیشت و فقرزدایی و تبعیض زدایی در میان معلمان و رضایت اجتماعی آنها افزایش می یابد.

Keywords:

بی‎‍ تفاوتی اجتماعی» , «بیگانگی اجتماعی» , «مسئولیت‎‍ پذیری اجتماعی» , «رضایت اجتماعی» , «پایگاه اقتصادی – اجتماعی معلمان