نقش خانواده و آموزش و پرورش در پیشگیری از آسیب های اجتماعی و رفتارهای پرخطر در مدارس مقطع ابتدایی

نقش خانواده به عنوان اولین بستر پرورش کودکان و تقویت هویت اجتماعی آنها در پیشگیری از آسیب های اجتماعی بسیار مهم است . خانواده باید به صورت فعال در آموزش و تربیت ارزشها و مسئولیت ها به کودکان خود مشارکت کند و به آنها قوانین و موازین اجتماعی آشنا کند. همچنین ، خانواده باید مراقب باشد که الگوهای رفتاری که به کودکان منتقل می شوند، سازگار با محیط اجتماعی آنها باشد. به علاوه، ارتباط موثر و سالم بین اعضای خانواده از جمله والدین و کودکان، می تواند عامل افزایش اعتماد و بهبود روابط میان افراد خانواده باشد. در مقابل ، آموزش و پرورش نیز با ارائه آموزشهای مناسب و فراهم کردن فضاهای امن و سازنده، به دانش آموزان کمک می کند تا مهارتهای اجتماعی خود را تقویت کنند و به نتیجه دست یابند. ارائه آموزشهای مختلف مانند: مهارتهای اجتماعی ، بهبود خودسازماندهی و مدیریت خشم و استرس، رفتارهای موثر در کنترل هیجانات و حل مسائل ، در کاهش نیاز به رفتارهای پرخطر و کاهش آسیب های اجتماعی تاثیرگذار است . همچنین ، برقراری همکاری و هماهنگی بین خانواده و مدارس در ارائه آموزشهای موثر و ایجاد محیط های سازنده برای کودکان نیز بسیار مهم است . این همکاری و هماهنگی می تواند بهبود چشمگیری را در کنترل رفتارها و پیشگیری از آسیب های اجتماعی به همراه داشته باشد. به علاوه، اطلاعرسانی مداوم از خطرات اجتماعی و همکاری خانوادهها می تواند در جلوگیری از رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی کمک کند. در نتیجه ، توجه به نقش خانواده و آموزش و پرورش در پیشگیری از آسیب های اجتماعی و رفتارهای پرخطر در مدارس ابتدایی بسیار حائز اهمیت است . این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است و روش آن نیز توصیفی -تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات وداده های لازم از روش کتابخانه ای استفاده شده است که شامل : کلیه کتابها، سایت های اینترنتی معتبر و پژوهش ها و تحقیقات مرتبط با موضوع مقاله است .

Keywords:

خانواده , آموزش و پرورش , آسیب های اجتماعی , رفتار پرخطر , مدرسه