بررسی اثربخشی برنامه خانواده محور غنی سازی حسی بر رفتارهای محدود کودکان دارای اختلال طیف اتیسم

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه خانواده محور غنی سازی حسی بر رفتارهای محدود کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بود. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت گردآوری دادهها، نیمه آزمایشی (نیمه تجربی ) از نوع پیش آزمون-پس آزمون بدون گروه کنترل است . جامعه پژوهش حاضر، شامل همه خانوادههای دارای کودکان دارای اتیسم زیر ۱۰ سال بود که در سال ۱۴۰۲ به مرکز تهران اتیسم مراجعه کرده بودند. به منظوره انتخاب نمونه ، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و به تمامی افرادی که در سال ۱۴۰۰ به مرکز تهران اتیسم مراجعه کردند و شرایط ورود به مداخله داشتند، شرکت در این مداخله پیشنهاد شد. در آغاز، این طرح با همکاری ۱۹ خانواده شروع شد، اما در اواسط طرح ۵ خانواده مداخله را ترک کرده و با ۱۴ خانواده مداخله را به اتمام رساندیم . برای گردآوری دادهها از مقیاس نمرهگذاری اتیسم گیلیام، چک لیست رفتار ناهنجار، پرسشنامه تجدیدنظر شدهی رفتارهای تکراری ، پرسشنامه رضایت از درمان، پرسشنامه پردازش حسی و پروتکل برنامه خانواده محور غنی سازی حسی استفاده شده بود. در نهایت دادهها با شیوههای تحلیل اندازهگیری مکرر با نرم افزار spss تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین مرحله پیش آزمون با پس آزمون با پیگیری و نیز پس آزمون با پیگیری تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰ .(P≥بنابراین مداخله رفتاری خانواده محور عنی سازی حسی در کاهش رفتارهای محدود کودکان اتیسم موثر است . همچنین به نظر می رسد جهت افزایش اثربخشی مداخلات رفتاری خانواده محور استفاده از انواع مداخلات پیامدمحور و پیشایند محور ضروری است تا با درمانی یکپارچه ،این نوع مداخلات بتوانند اثربخشی بیشتری بر کاهش رفتارهای محدود کودکان اتیسم داشته باشند.