اشاعه تسلیحات هسته ای از منظر حقوق بین الملل

پس از حمله ی هسته ای در سال ۱۹۴۵ به ژاپن ، فعالیت های بسیاری در جهت گسترش حقوق بین الملل در رابطه با عملیات هسته ای انجام شد. ازیک سو تمسک به سلاح هسته ای در مورد حق اساسی دفاع مشروع در این عرصه مطرح است و از طرف دیگر منزلت و جایگاه آدمیان و حق حیات آنها در قالب معاهدات بشردوستانه مجوز استفاده و بهره گیری از هرگونه سلاحی را نمی دهد. اشاعه در معنای مضیق آن در حقوق بین الملل ، ناظر بر معاهده ۱۹۶۸ در مورد عدم گسترش استفاده از سلاحهای هسته ای است . قریب به ۲۰۰ کشور تاکنون به این معاهده پیوسته اند. با توجه به بیانیه های صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل و ممانعت از افزایش تعداد کشورهای دارنده اینگونه سلاحها، به نظر می رسد استفاده و بهره گیری از آن ها، با امنیت جهانی پیوندی ناگسستنی دارد. این نوشتار با روش توصیفی - تحلیلی به مطالعه موضوع حاضر پرداخته است . با توجه به اهمیت این مهم ، از این رو در این پژوهش درصدد تبیین و تشریح آن برآمده ایم .

Keywords:

حقوق بین الملل , شورای امنیت , تسلیحات هسته ای , اشاعه .