طراحی مدرسه شعر و موسیقی بارویکرد معماری زمینه گرا: مطالعهموردی شهر ساری

طراحی مدارس به عنوان فضاهای آموزشی و فرهنگی، همواره مورد توجه محققین و معماران بوده است. نظریه پردازان معتقدند که یک مدرسه ایده آل باید، نه تنها به نیازهای آموزشی پاسخ دهد، بلکه باید محیطی الهام بخش و خلاقانه برای دانش آموزان فراهم کند. این محیط باید به گونه ای باشد که تعاملات اجتماعی، فرهنگی و هنری را تقویت کرده و بستری مناسب برای رشد و پرورش استعدادها ایجاد نماید.این پژوهش با هدف طراحی مدرسه شعر و موسیقی در شهرستان ساری با رویکرد معماری زمینه گرا انجام شده است. هدف اصلی، شناخت و بررسی جنبه های فرهنگی و اجتماعی شهرستان ساری و ایجاد بستری مناسب برای طراحی مدرسه ای است که نیازهای آموزشی و فرهنگی شهروندان را برآورده سازد. در این راستا، اهداف فرعی شامل: بهره گیری از شیوه های طراحی و اصول معماری زمینه گرا، ایجاد فضای مناسب برای هنرمندان و علاقه مندان به هنر شعر و موسیقی، و شناخت ابعاد کالبدی، تاریخی، اقلیمی و فرهنگی شهرستان ساری میباشد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، کیفی از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. با استفاده از ابزار کتابخانه ای و تحلیل های میدانی، اطلاعات و داده های موجود مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و با تحلیل این اطلاعات، دستورالعمل های طراحی به شکل نتایج استخراج شد. یافته ها نشان می دهد که با بهره گیری از شیوه های طراحی، اصول، معیارها و شاخص های متاثر از رویکرد زمینه گرا در طراحی مدرسه شعر و موسیقی، می توان فضایی مناسب ایجاد کرد که پاسخگوی نیاز های دانش آموزان و هنرجویان موسیقی، معلمان و علاقه مندان به هنر شعر و موسیقی باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که طراحی مدرسه شعر و موسیقی با بهره گیری از رویکرد معماری زمینه گرا می تواند، اولا؛ نقش موثری در احیای هنرهای اصیل و ارزشمند، ایجاد فضایی هماهنگ با محیط و مناسب برای پرورش استعدادها و ترویج فرهنگ بومی داشته باشد. و ثانا؛ی پاسخگو به نیازهای هنری- فرهنگی و اجتماعی شهرستان ساری باشد. این امر مستلزم شناخت دقیق ابعاد اجتماعی، فرهنگی و تاریخی، انسانی، و کالبدی منطقه و بهره گیری از شیوه های طراحی متاثر از رویکرد زمینه گرا است.

Keywords:

معماری زمینه گرا , طراحی معماری , مدرسه موسیقی , هنر شعر و موسیقی , فرهنگ بومی.