چالش های به کارگیری مصالح نوین در بروز دعاوی پیمانکاران پروژه های عمرانی

یکی از مشخصه های توسعه اقتصادی هر کشور طرح های عمرانی آن می باشد.در ارزیابی موفقیت طرح های عمرانی آنچه بیش از همه عینیت دارد مهندسی فنی آنها است در حالی که ممکن است عوامل دیگری که به نظر نامرئی می رسند نقش مهم و برجسته ای داشته باشند مهندسی پروژه از منظر حقوقی در این دسته قرار دارد. افزایش روزافزون جمعیت با توجه به جوان بودن بافت نیروی انسانی کشور، فزونی نیاز به زیرساخت های عمرانی را سبب گردیده است. از طرفی استهلاک سریع قسمتی از آنها به واسطه کیفیت ضعیف ساخت و لزوم مقاوم سازی، باعث شده تا مصالح ساختمانی موجود در کنار روش هایسنتی و موجود ساخت به تنهایی جوابگوی به هنگام و به میزان نیاز های مذکور نباشد. بر این اساس روند استفاده از سیستم ها و مصالح نوین سرعت گرفته و ورود آنها به پروژه ها و کارگاهها ی عمرانی در صورتی که دارای پیش بینی های حساب شده نباشد، چالش هایی عمیق و اثرگذار را بر پیکره پروژه وارد خواهد نمود. در این تحقیق پس از تبیین خصوصیات پروژه و مراحل شکل گیری ادع ا ی پیمانکاران و عوامل آن، وج وه 15 گانه تمایز مصالح نوین و سنتی در پروژه بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای احصا ء شده و در ادامه پس از طراحی قوانین سه گانه درمواجهه با به کارگیری مصالح نوین، نسبت به تنظیم پرسشنامه و مصاحبه پیرامون چگونگی تاثیر این وجوه تمایز در بروز ادعا اقدام گردیده و در پایان نیز راهکارهایی ضابطه مند جهت کاهش وقوع دعاوی طراحی و ارائه می شود.

Keywords:

ادعای پیمانکار , مصالح نوین , پیمانکار , اختلاف , قرارداد , تکنولوژی ساخت , پروژه عمرانی Claim