علی گل افشار - دانشجوی دکتری مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
فرهاد دانشجو - استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده همواره به عنوان یکی از روشهای مورد علاقه محققین برای بررسی عملکرد سازه ها در ناحیه غیر خطی مورداستفاده قرار میگیرد. در این روش نیاز به تعیین یک نقطه از سازه به عنوان نقطه کنترل میباشد و در مورد پلها پیشنهاداتی توسط محققین برای محل نقطه کنترل ارائه شده است. در این مقاله با انجام تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده بر اساس مود اصلی سازه برای یک نمونه پل دارای انحناءودرنظرگیری نقاط کنترل متفاوت، الگوی تغییر مکان پایه ها از روش استاتیکی غیر خطی با الگوی تغییر مکان بدست آمده از تحلیل دینامیکی غیر خطی مقایسه شده است و سپس برای درنظر گیری اثر مودهای بالا نیز از الگوی بار آقای جان و همکاران استفاده گردیده است. بررسی نتایج نشان میدهد در این حالت درنظر گیری نقطه کنترل در محل پایه دارای تغییر مکان حداکثر میتواند گزینه مناسبی باشد

پل دارای انحناء در پلان، تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده،محل نقطه کنترل، اثر مودهای بالا