نقش آموزش در توسعه مشاغلی همچون کشاورزی و دامپروری در تحولات تغذیه از نظر اجتماعی در کشورهای ایران و عثمانی درقرن ۱۱ تا ۱۳ ه ق

در پژوهش حاضر به بررسی نقش توسعه مشاغلی همچون کشاورزی و دامپروری در تحولات تغذیه از نظر اجتماعی در کشورهای ایران و عثمانی درقرن ۱۱ تا ۱۳ ه ق پرداخته شده است. شهرهای سرد سیر با آب و هوای متنوع و وجود باراش های زیاد و زمین های مرغوب مانند همدان شیراز و اصفان ، همچنین شهرهای جنوبی که در حاشیه رودخانه های زیاذی بودند رونق و رشد کشاورزی بسیار بالایی در ایران وجود داشت و همین امر باعث می شد که وفور نعمت در ایران نمایان باشد و قابل توجه و جذاب برای همه سیاحان مسافران و تجار باشد و باعث تجارت و صادرات انواع صیفی جات، سبزی ها و محصولات کشاورزی و انواع میوه ها به عثمانی هند واروپا باشد. رشد و رونق کشاورزی در توسعه اقتصادی نقش بسیار زیادی را ایفا میکرد سفرنامه نویس اولیویه در کتاب خود در صفحه ۱۷۶نیز به این مورد اشاره و توضیحاتی داده است . آب و هوای بسیار مطلوب همدان و شیراز، شمال و خاک حاصلخیز خوزستان، لرستان و دیگر مناطق در توسعه و رشد اقتصادی و کشاورزی ایران بسیار قابل توجه بوده است. رشد و توسعه کشاورزی و دامپروری نیز در ایجاد مشاغل جدید و توسعه مشاغل قدیم بسیار بوده است، این امر باعث می شده افراد بیشتری در روی زمین های کشاورزی کار کنند و همچنین هنگام صادرات محصولات کشاورزی افراد بیشتری بعنوان نیروی کار مشغول باشند. از لحاظ دامپروری و پرورش دام ها نیز باعث پیشرفت و توسعه و رونق مالی و اقتصادی بوده است هم از نظر پرورش حیوانات برای تهیه گوشت و هم از نظر گسترش لبنیات که به پشتوانه فروش فرآورده های گوشتی و لبنی اقتصاد ایران رو به رونق و درامد مالی می رفته است.

Keywords:

کشاورزی و دامپروری , تحولات تغذیه , رونق اقتصادی , کشورهای ایران و عثمانی