بررسی اثرات مواد ضدعریان شدگی در بهبود خصوصیات مخلوطهای آسفالتی

عریان شدگی مصالح سنگی مخلوط های آسفالتی در برابر حضور مکرر آب، همانا شکست پیوند چسبندگی بین مصالح سنگی و قیر شناخته شده است. معمولاً خرابی عریان شدگی آسفالت از زیر لایه آسفالتی که در شرایط اشباع قرار گرفته باشد شروع و نهایتاً منجر به اضمحلال لایه آسفالتی می شود. یکی از راهکارهای کاهش این خرابی استفاده از مواد ضد عریان شدگی در مخلوط آسفالت است. در این مقاله انواع مواد ضد عریان شدگی که بیشترین کاربرد را داشته اند مورد بررسی قرار گرفته و نقش آن ها در کاهش تاثیرات منفی رطوبتی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بین انواع مواد مورد استفاده، آهک هیدراته بیشترین کاربرد را داشته است. در کنار آهک، مواد ضد عریان شدگی مایع،مواد افزودنی پلیمری ، خاکستر بادی و چند ماده دیگر نیز از جمله موادی هستند که با موفقیت مورد کاربرد قرارگرفته اند.در این تحقیق همچنین ارزیابی آزمایشات موثر در تعیین این خرابی نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و آزمایش ارزیابی چشمی آب جوشان) ASTM D3625 ( و آزمایش کشش غیر مستقیم به روش ) AASHTO T283 ( از جمله موثرترین آزمایشات شناسایی شده و حدود مشخصات لازم در این آزمایشات از بررسی نتایج تحقیقات مختلف و عملکرد پروژه های اجرایی توصیه شده است

Keywords:

عریان شدگی , آهک هیدراته , مواد مایع ضدعریان شدگی , افزودنی های پلیمری و خاکستر بادی