کیومرث روشنگر - استادیار گروه عمران-آب،دانشکده فنی-دانشگاه تبریز
محمدتقی اعلمی - دانشیار گروه عمران-آب،دانشکده فنی-دانشگاه تبریز
فاطمه وجودی مهربانی - کارشناس ارشدعمران- سازه های هیدرولیکی، دانشکده فنی-دانشگاه تبریز
ریحانه اسکندری - کارشناس ارشد عمران- آب، دانشکده فنی- دانشگاه تبریز

تخمین درست میزان رسوبات حمل شده توسط رودخانه ها درپروژههای ابی ازاهمیت بسیاری برخورداراست.بطورکلی پدیده فرسایش وانتقال رسوب ازپیچیده ترین مسائل هیدرودینامیکی است که تعیین دقیق معادلات حاکم برآن بدلیل تاثیرات پارامترهای مختلف،به آسانی میسرنیست باوجود انجام تحقیقات بسیا ری در زمینه کاربرد مدل های هوشمند نظیر شبکه های عصبی و برتری این مدل ها نسبت به روابط ریاضی و روابطتجربی نظیر منحنی سنجه رسوب، بدلیل غیر صریح بودن و پیچیدگیحاکمبرانتخابومعماریشبکهمناسب، کاربرد این مد لها توسعه کمتری نسبت به روش های صریحی نظیر برنامه ریزی ژنتیک یافته است. در این پژوهش، بمنظور بهینه سازی پیش بینی در مدل سازی و تایید روش برنامه ریزی ژنتیکGP) ازدبی جریان و بار رسوبی رودخانه قطور چای استفادهشده است. نتایج، کارایی بسیار بالای این روش را بعنوان یک ابزار قوی دربهینه سازی مدل سازی بار رسوبی این رودخانه نشان می دهد.

بار رسوبی، برنام هریزی ژنتیک،بهینه سازی پیش بینی،منحنی سنجه