امیر کاووسی - دانشیار، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
جواد بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از خرابیهای عمدهای که در روسازیهای آسفالتی رخ میدهد شیارشدگی یا تغییرشکل دائم است. شیارشدگی روسازیهای آسفالتی با افزایش تردد وسایل نقلیه سنگین به ویژه در نواحی گرمسیر که دمای روسازی بالاست، مشکلات زیادی ایجاد میکند. سالیانه بخش عمدهای از بودجه عمرانی سازمانهای ذیربط صرف تعمیر و نگهداری خرابیهای روسازی از جمله شیارشدگی میگردد. یکی از روشهای اساسی برای رفعاین مشکل استفاده از افزودنیهایی نظیر آهک هیدراته است. در این پژوهش آزمایشگاهی تلاش شد که مقاومت در برابر شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی داغ حاوی آهک هیدراته مورد ارزیابی قرار گرفته و با مخلوطهای آسفالتی داغ بدون افزودنی مقایسه گردد. برای این منظور مخلوط- های آسفالتی داغ حاوی 1 و1/5 و 2 درصد آهک هیدراته و یک مخلوط آسفالتی داغ بدون آهک هیدراته طراحی شدند. جهت ارزیابیشیارشدگی مخلوطهای آسفالتی اشاره شده از آزمایش شیارشدگی )ویلتراک( استفاده شد. در این آزمایش دالهای بتن آسفالتی در ابعاد×555×55305میلیمتر و در درصد قیر بهینه تهیه شده و به منظور تعیین پارامترهای شیارشدگی از دستگاه ویلتراک با 1255 سیکل رفت و برگشتی چرخ بارگذاری و در دمای 05 درجه سانتیگراد استفاده گردید. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که افزودن آهک هیدراته به مخلوط آسفالتی داغ باعث کاهش عمق و نرخ شیارشدگی در دمای 05 درجه سانتیگراد و به تبع آن کاهش شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی داغ میگردد

مخلوط آسفالتی داغ، شیارشدگی، آهک هیدراته، دستگاه ویلتراک