ارزیابی قوانین مرتبط با کارآفرینی در ایران با تأکید بر نقش دولت ها در کارآفرینی

درجهان امروز که سرعت، تحول و رقابت از ویژگی های بارز سیستم اقتصادی است نیاز به کارآفرینی امری بدیهی در همه زمینه ها به ویژه زمینه های تولیدی و صنعتی است. برترین نهادی که در شکل دهی و بسترسازی شرایط اقتصادی کشور نقش مهمی ایفا می کند دولت است. افزایش وظایف دولتها و پیچیدگی روابط اجتماعی زمینه نفوذ دولتها را در همه جوانب زندگی بشر فراهم نمود. محدوده آزادی افراز از جمله آزادی اقتصادی و ا مکان بروز خلاقیت در عرصه های مختلف اجتماع همگی بستگی به قانون مصوب دولت دارد. حتی مالکیت خصوصی تحت سیطره قواعد حقوق موضوعه معنا می یابد و حراست می شود. سیاستهای کلی دولت در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی می تواند در امر کارآفرینی تأثیر دوسویه ای داشته باشد. از طرفی عمل بر اساس قانون از آشفتگی در اجتماع جلوگیری می کند، چرا که بخش های مختلف جامعه را اعم از سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هماهنگ می سازد که سبب می شود کل نظام اجتماعی به سمت واحدی در حرکت باشد. اما از انجایی که بر اساس اصل حاکمیت قانون انجام هر امری در چارچوب نظم حقوقی و محدوده ی قوانین مجاز است اگر قوانین مربوط به نظام اقتصادی وسیع، بی ثبات، پیچیده و پرابهام باشد می تواند روند پیشرفت کارآفرینی را با مانع مواجه کند. علی رغم اینکه در ایران قوانینی چون قانون حداکثر استفاده از توان فنی و مهندسی، تولیدی، صنعتی و اجرایی کشور در اجرای پروژه ها و ایجاد تسهیلات به منظور صدور خدمات مصوب 1375/12/12 مجلس شورای اسلامی در پیشرفت امر کارآفرینی نقش عمده ای را ایفا نموده است، اما برخی از قوانین از جمله قانون کار، قانون تأمین اجتماعی، قانون صادرات و واردات، قانون مالیات های مستقیم و همچنین تکیه بر اقتصاد دولتی موانعی را در برابر رشد کارآفرینی در ایران ایجاد کرده است.

Keywords:

کارآفرینی , دولت , قانون , توسعه اقتصادی