بررسی وضعیت فضای کسب و کار کشور در راستای کارآفرینی

افزایش بی رویه جمعیت در قرن 19 و 20 و عدم ساماندهی مناسب آنها موج فزاینده بیکاری را در سرتاسر جهان به همراه داشت و تقریباً در اکثر جوامع، بیکاری به عنوان یکی از اصلی ترین بحران ها نمود پیدا کرد. آنچه حائز اهمیت بود، اینکه همه در یک موضوع و آن هم توسعه کارآفرینی به عنوان موتور رشد و توسعه اتفاق نظر داشتند. از اینرو دانشگاههای بزرگ جهان، آموزش و تفکر کارآفرینی را در اولویت برنامه خود قرار دادند و در کشورهای در حال توسعه نیز، سازمانهایی برای ترویج کارآفرینی ایجاد گردید و با توجه به پدیه جهانی شدن، کارآفرینی به عنوان یک فرهنگ جهانی خودنمایی کرد. کارآفرینی فردی است که مایل و قادر به مخاطره پذیری است و در عین حال ابزار تولیدی و اعتباری را در هم می آمیزد تا به سود یا اهداف دیگری همچون قدرت و احترام اجتماعی دست یابد. منظور از فضای کسب و کار، مجموعه عوامل مؤثر بر عملکرد بنگاههای اقتصادی است که تغییر انها فراتر از اختیارات و قدرت مدیران واحدهای اقتصادی است. بر اساس گزارش بانک جهانی، فضای کسب و کار کشور ایران در سال 1391 دارای رتبه 144 می باشد که در مقایسه با 183 کشور جهان بسیار نامطلوب است که این امر کارآفرینان را با مشکلات عدیده ای مواجه ساخته و دولت بایستی با رفع موانع، در جهت بهبود محیط کسب و کار گام برداشته چرا که هر چه فضای کسب و کار بهبودی بیشتری یابد، سطح کارآفرینی در جامعه رشد می یابد.

Keywords:

کارآفرین , کارآفرینی , فضای کسب و کار