مهین اسمعیل زائی - دانشجوی دکترای ژئوتکنیک، دانشگاه آی آی تی- دهلی

عصر جدید، عرصه رقابت برسرمنابع و سرمایه هاست. کشورهای بزرگ صنعتی که فاتحان این عرصه اند، بهره وری از منابع و سرمایه ها را در سرلوحه کارخود قرارداده اند و در پرتو وجود افراد تحصیل کرده و متخصص، چرخه های رشد و توسعه را به حرکت درآورده اند و به ابداعات و نوآوری هایی دست یافته اند. دسترسی به این نوآوری ها که اقتصاد کشورهای توسعه یافته را از نو زنده کرده است منوط به کارآفرینی است. مروری بر ادبیات کارآفرینی نشان می دهد که کارآفرینی تا کنون فقط از دیدگاه اقتصادی مورد تحلیل ارزیابی قرار گرفته است. در صورتی که کارآفرینی یک سبک زندگی یا یک فرهنگ است که همواره همراه کارآفرین است و بر تمام جنبه های زندگی او تأثیر می گذارد. بنابراین، در این مقاله، تحلیل آثار سبک زندگی کارآفرینانه بر ارتقاء تولید ملی و تحقق توسعه پایدار هدف گزینی شده است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیلی- توصیفی و مبتنی بر یافته های کتابخانه ای می باشد. بدین منظور، در این ن وشتار نخست، مفاهیم و ابعاد کارآفرینی و سبک زندگی مورد تبیین و تفسیر قرار گرفته، سپس نقش مؤلفه هایی که می تواند در تثبیت جایگاه کارآفرینی به عنوان یک سبک زندگی در جامعه ایرانی نقش آفرین بوده و موجبات رونق تولید ملی و تحقق توسعه ی پایدار را فراهم کنند، تشریح شده است.

کارآفرینی، سبک زندگی، تولید ملی، توسعه پایدار