اهمیت تعلق به مدرسه در کودکان و ارتباط آن با ایجاد علاقه به یادگیری و نقش همسالان در افزایش تعلق به مدرسه در کودکان

تعلق به مدرسه یکی از مفاهیم کلیدی در روان شناسی تربیتی است که به احساس ارتباط و وابستگی دانش آموزان به محیط مدرسه، معلمان و همسالان اشاره دارد. این احساس تعلق به عنوان یک عامل موثر در ایجاد علاقه به یادگیری و رشد اجتماعی و عاطفی کودکان شناخته می شود. در این مقاله، به بررسی اهمیت تعلق به مدرسه در کودکان و ارتباط آن با انگیزه یادگیری پرداخته می شود. تحقیقات نشان می دهند که زمانی که کودکان احساس تعلق به محیط مدرسه دارند، بیشتر تمایل دارند در فعالیت های آموزشی مشارکت کنند و به یادگیری علاقه مند شوند. این احساس تعلق می تواند به واسطه احساس امنیت و پذیرش، افزایش خودکارآمدی و تقویت روابط مثبت با همسالان تقویت شود. نقش همسالان در این فرآیند بسیار حائز اهمیت است. روابط مثبت با همسالان می تواند به افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب در کودکان کمک کند. همچنین، همسالان به عنوان الگوهای رفتاری عمل کرده و می توانند تاثیرات مثبتی بر نگرش ها و رفتارهای تحصیلی یکدیگر داشته باشند. در این راستا، گروه های اجتماعی و هنجارهای اجتماعی ایجاد شده در میان همسالان می توانند به شکل دهی به رفتارهای تحصیلی و انگیزه یادگیری کمک کنند. در نهایت، این مقاله بر اهمیت ایجاد و تقویت تعلق به مدرسه به عنوان یک اولویت در نظام های آموزشی تاکید می کند. معلمان و مسئولان آموزشی باید تلاش کنند تا محیطی حمایتی و مثبت فراهم کنند که در آن دانش آموزان بتوانند روابط مثبت و سازنده ای با همسالان و معلمان خود برقرار کنند. این اقدامات می توانند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودکان و ارتقاء کیفیت آموزش و پرورش منجر شوند.

Keywords:

تعلق به مدرسه , یادگیری , انگیزه یادگیری , نظام آموزشی , گروه همسالان