نقش آموزش کارآفرینی بر نیت کارآفرینانه دانشجویان بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده

هدف از این پژوه بررسی نقش آموزش کارآفرینی بر نیت های کارآفرینانه دانجویان در چهارچوب نظریه رفتار برنامه ریزی شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی گروه های آموزشی مدیریت صنعتی و ریاضی دانشگاه شهید بهشتی بوده که مجاز بودند درس کارآفرینی را در سال تحصیلی 91-1390 انتخاب نمایند. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بدون گزینش تصادفی است. تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. 20 نفر داوطلب دریافت آموزش کارآفرینی بودند و اعضا گروه آزمایش را تشکیل می دادند و به همین تعداد از طریق همتاسازی با گروه آزمایش (از لحاظ سن، جنس و رشته) در گروه کنترل کسانی که این درس را نرفته بودند، جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نیت کارآفرینی لینان و چن (2009) بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری T مستقل و همبسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش کارآفرینی بر نیت های کارآفرینانه دانشجویان تأثیر گذار بوده است، بطوری که میزان نیت کارآفرینانه دانشجویان دریافت کننده آموزش کارآفرینی بطور معناداری افزایش یافته بود.

Keywords:

آموزش کارآفرینی , نیت کارآفرینانه , رفتار برنامه ریزی شده , دانشجویان