طراحی مدل مدیریت زنجیره تامین اقتصاد دریا پایه بر اساس پویایی شناسی سیستم ها

دریا منبعی سرشار از مواهب الهی است که بهره مندی از منافع آن مستلزم عزم ملی، برنامه ریزی و سیاست گذاری صحیح و هماهنگی همه جانبه دستگاهها و نهادهای مرتبط با آن خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران با برخورداری از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر خط ساحلی و قرارگیری در کنار خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر یک کشور دریایی محسوب میشود و با سابقه حضور تاریخی در عرصه دریا، توانمندی های فنی و سرمایه انسانی غنی میتواند اساس توسعه اقتصادی را بر پایه توسعه دریایی بنا کند. اقتصاددریا پایه که بر استفاده پایدار از منابع اقیانوس برای رشد اقتصادی، بهبود معیشت و سلامت اکوسیستم تاکید دارد، چالش ها و فرصت های منحصر به فردی را برای مدیریت زنجیره تامین ارائه می کند. مدل های زنجیره تامین سنتی اغلب ماهیت پویا، به هم پیوسته و محدود به منابع اکوسیستم های دریایی را در نظر نمی گیرند. این مطالعه یک مدل مدیریت زنجیره تامین جدید را پیشنهاد می کند که متناسب با اقتصاد دریا پایه است و از پویایی سیستم ها برای به تصویر کشیدن وابستگی های متقابل پیچیده بین عوامل اقتصادی، محیطی و اجتماعی استفاده می کند. این مدل مولفه های کلیدی مانند در دسترس بودن منابع، تاثیرات زیست محیطی، چارچوب های نظارتی و همکاری سهامداران را ادغام می کند و امکان شبیه سازی سناریوهای مختلف را برای ارزیابی پایداری و انعطاف پذیری بلندمدت فراهم می کند. این مدل با ترکیب حلقه های بازخورد و تاخیرهای زمانی ذاتی در سیستم های دریایی، ابزاری قوی برای سیاست گذاران و ذینفعان صنعت برای بهینه سازی تخصیص منابع، کاهش خطرات و ترویج شیوه های پایدار فراهم می کند. یافته ها اهمیت استراتژی های مدیریت تطبیقی و همکاری بین بخشی را در دستیابی به یک اقتصاد دریا پایه متعادل و پر رونق نشان می دهد. این تحقیق به دانش رو به رشد در مورد طراحی زنجیره تامین پایدار کمک می کند و بینش های عملی را برای تقویت توسعه اقتصادی و در عین حال حفظ اکوسیستم های دریایی ارائه می دهد.

Keywords:

اقتصاد دریا پایه , مدیریت زنجیره تامین , پویایی سیستم ها , پایداری , منابع دریایی , ادغام ذینفعان.