مروری انتقادی بر تئوری محدودیت ها در حسابداری مدیریت

حسابداری مدیریت یک فرایند دارای ارزش افزوده و بهبود مستمر از برنامه ریزی، طراحی، اندازه گیری و به کارگیری سیستم های اطلاعاتی مالی و غیرمالی است که راهنمای عمل مدیران و مشوق رفتار و پشتیبان و خالق ارزش های فرهنگی و اخلاقی الزم برای رسیدن به اهداف عملیاتی، تاکتیکی و راهبردی است. حسابداری مدیریت به عنوان الگویی شناخته شده برای اصلاح الگوی مصرف منابع، ابزار و روش هایی را برای استفاده از اطلاعات حسابداری و مالی برای کمک به کاهش هزینه ها و مدیریت عملکرد سازمان در اختیار مدیران و تصمیم گیرندگان قرار می دهد و در تدوین راهبردهای بلندمدت برای مدیریت بهای تمام شده و دستیابی به اهداف بلندمدت با صرف کمترین بودجه به برنامه ریزان و سیاست گذاران یاری می رساند. تئوری محدودیت ها و مدیریت محدودیت ها قصد دارد که شانس ایجاد یک تغییر نتیجه بخش و موثر را افزایش دهد. بر خلاف روش های سنتی که بر شاخص هزینه عملیاتی تمرکز دارند و یا روش تولید به موقع که توجه خاص بر کاهش موجودی ها می کند، تمرکز اصلی تئوری محدودیت ها بر افزایش بهره وری از طریق مدیریت محدودیت ها و افزایش خروجی های تولیدی یا دستیافت سازمان است. در این مقاله به تفضیل کمک نسبی تئوری محدودیت ها نسبت به روش های تجاری حسابداری مدیریتی برای بهره گیری از منابع و تصمیم گیری توضیح داده شده است.

Keywords:

تئوری محدودیت ها , مدیریت محدودیت ها , عملکرد سیستم , اختیار معامله حقیقی , مدل دوجمله ای