کاربردمدل الیس و پاتیافیلهو دربرآورد سرعت و دوره پرشدن دانه جو متاثرازنیتروژن و تلقیح بذربا باکتریهای محرک رشدPGPR

به منظوربراورد سرعت ودوره پرشدن دانه جو ازمایشی درسال زراعی 1389 درگلخانه دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل برپایه طرح بلوک کامل تصادفی باسه تکرار انجام شد فاکتورهای ازمایشی عبارت بودند ازکودنیتروژن درچهارسطح صفرو60و120و180 کیلوگرم درهکتار ازمنبع اوره و تلقیح بذربا باکتریهای محرک رشددرچهارسطح عدم تلقیح تلقیح بذربا ازتوباکتر کورکوروم استرین 5 ازوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس استرین 186 شامل شدند نتایج نشان داد که سطوح مختلف نیتروژن و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشدتمامی پارامترهای مربوط به پرشدن دانه را بطور معنی داری تحت تاثیر قرارداد سرعت و دوره موثرپرشدن دانه با افزایش سطح کودنیتروژن و کاربرد باکتریهای محرک رشدافزایش یافت حداکثروزن تک بذربه تلقیح بذربا باکتری ازوسپیریلوم دربالاترین سطح ازمصرف نیتروژن وحداقل آن درحالت عدم مصرف نیتروژن و عدم تلقیح بذربا PGPR براورد گردید حداکثرطول دوره پرشدن دانه 55/93 روزبهترکیب تیماری N180× تلقیح بذربا ازوسپیریلوم و حداقل طول این دوره 40/72 روز به ترکیب تیماری N0× عدم تلقیح بذربا باکتری تعلق داشت

Keywords:

سرعت ودوره پرشدن دانه , جو , باکتریهای محرک رشد , نیتروژن