محمد رنجبریان - عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

روشنایی یکی از عوامل فیزیکی محیط‌های کار بوده و تجربه نشان داده است که سیستم روشنایی مناسب برای حفاظت سلامت دیناری و جلوگیری از حوادث ناشی از کار نقش مهمی را ایفا می‌نماید. و در صورتی که به خوبی طرح شده باشد اثر مفیدی نیز در کمیت و کیفیت کار خواهد داشت. این پژوهشی با هدف تعیین میزان شدت روشنایی محل دیدارهای پلی و فضای کارگاه‌های قالی‌بافی و مقایسه با استانداردهای موجود، بررسی کیفیت عوامل مؤثر در میزان روشنایی این کارگاه‌ها و تمکین کارگاه‌های که روشنایی کمتر از حد مجاز داشت انجام گردیده است. برای اجرای این اهداف بر اساس پرسش نامه‌های تکمیل شده 25 کارگاه قالی‌بافی روستاهای استان زنجان مورد شناسایی و انتخاب قرار گرفتند و روشنایی این کارگاه‌ها به وسیله دستگاه فتومتر هاگنر به روش موزه‌ای و عمومی اندازه‌گیری گردید و همچنین از نظر کیفی نیز روشنایی کارگاه‌ها مورد بررسی قرار داده شد نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده است که در 25 کارگاه مورد مطالعه حداقل و حداکثر شدت روشنایی به ترتیب 7و327 لوکس و میانگین آن بین 10 تا 261 لوکس با انحراف معیار از 0/24 تا 90/76 متغیر بوده است. لذا میزان روشنایی تمام کارگاه‌های مورد بررسی پایین‌تر از حد استاندارد تعیین شده می‌باشد و توزیع روشنایی نیز قید یکنواخت بوده است و منابع روشنایی مورد استفاده نیز از کیفیت خوبی برخوردار نبوده‌اند .

روشنایی، قالی‌بافی، فتومتری