بررسی تأثیر پوشش TiO2 بر قابلیت ترشوندگی ذرات B4C به وسیله مذاب آلومینیم و بررسی خواص مکانیکی کامپوزیت‌های Al-B4C

کامپوزیت های Al-B4C به دلیل خواص کششی و مقاومت سایشی بالای خود کاربردهای زیادی در صنایع نظامی، هوا فضا و غیره دارند . ریخته گری گردابی یکی از روش های مطلوب برای تولید این کامپوزیت ها می باشد، چرا که ارزان قیمت بوده و تنوع گسترده ای از مواد و شرایط تولید را می تواند پوشش دهد . با این وجود ذرات B4C توسط مذاب آلومینیوم به خوبی تر نمی شوند . در این پژوهش، ضمن طراحی و ساخت سیستم ریخته گری، کامپوزیت هایی با 5 ، 10 و %15 حجمی کاربید بور توسط ذرات معمولی و همچنین پوشش داده شده باTiO2 به روش سل ژل در دو دمای 1000°C و 800 ریخته گری شدند . تاثیر پارامترهای پوشش دهی و افزایش دمای ریخته گری، خواص مکانیکی و همچنین ریزساختار این کامپوزیت ها مورد بررسی قرار گرفتند . مشاهده شد که سختی و استحکام کششی برای نمونه های حاوی ذرات پوشش دار و ریخته گ ری شده در 1000°C در مقایسه با نمونه های مشابه ساخته شده در 800°C و همچنین نمونه های حاوی ذراتبدون پوشش بیشتر بوده، همچنین این خواص با افزایش کسر ذرات نیز ( تا %10 حجمی ) افزایش یافته است . پراش اشعه X نیز نشان داد که توزیع ذرات B4C در داخل زمینه نمونه های حا وی ذرات پوشش دار افزایش یافته است . به طور کلی نتایج حاکی از آن است که تولید این کامپوزیت ها به روش گردابی در صورت استفاده از پودرهای معمولی کاربید بور موفقیت آمیز نبوده، در حالی که اعمال پوشش بر روی ذرات و همچنین افزایش دمای ریخته گری می تواند وارد شدن ذره به داخل مذاب و در نتیجه ترشوندگی را تا حدودی افزایش دهد .

Keywords:

ﮎامپوزیت زمینه فلزی , آلومینیم , ﮎاربید بور , ریخته گری گردابی , ترشوندگی