اصالت آزادی و آزادگی در شعر احمد شاملو و سهراب سپهری

در فراز و نشیب های زندگی اجتماعی و ادبی سهراب سپهری و احمد شاملو، وجوه اشتراک متعددی وجود دارد که این نوشتار به شیوه «ادبیات مقایسه ای» موضوع آزادی و آزادگی را در اشعار این دو شاعر بررسی می کند تا تفاوت و شباهت فکری آن دو در این موضوع به تصویر کشیده شود. مردم و حکام در کسب و حفظ آزادی سهیم هستند که این دو شاعر به این دو مورد توجه کرده و با استفاده از نماد و درهم آمیختن تغزل و مفاهیم سیاسی و اجتماعی، مفهوم مورد نظر خود را ارائه کرده اند. شاملو و سپهری مردم آزادی خواه را ستوده است و فقر را نداشتن آزادی معرفی می کند. احمد شاملو و سپهری، استبداد را محکوم می کنند و مبارزه مسلحانهرا یکی از راه های رسیدن به آزادی می دانند. هر دو از استبداد و بی عدالتی بیزارند و به همین دلیل، گاهی با سرزنش، گلایه، عتاب تحقیر با مردم، سخن می گویند. صراحت، شفافیت و سادگی اشعار سپهری و دیریابی شعر شاملو و بیان رمزآلود وی از جمله ویژگی های این دو شاعر در ارائه مفهوم آزادی است. نوع روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و بر مبنای روش کتابخانه ای است.

Keywords:

آزادی , آزادگی , احمد شاملو , سهراب سپهری