حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران

در این مقاله درباره تاریخچه حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران ، تولد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، شکل و محتوای نظام جمهوری اسلامی ایران و مبانی اعتقادی نظام جمهوری اسلامی ایران و … بحث می شود. از مختصات ادیان و مذاهب این است که قوانین و مقررات آنها »خدایی « است و از عالم غیب بر پیامبران و فرستادگان باری تعالی نازل و برای اجرا به مردم ابلاغ می شود. به عبارت دیگر افراد از هر طبقه و دسته ای می کوشند که مصالح طبقه خود را ملحوظ دارند، لذا چندان در بند خیر و صلاح دیگران نیستند. قوه مقننه کشور نیز از قاعده مزبور خارج نیست و قوانین متضمن منافع طبقات خاص تصویب می کند و دیگران را بی بهره می سازد. با اجرای چنین قوانینی عدالت در جامع تامین نخواهد شد. قانون گذاری خاص خداوند است که مقننی بی طرف و حاکمی عادل و مقررات او نظر بحفظ شئون و مصالح عامه است . بهرحال، از نظر قانون اساسی جمهوری اسلامی کشورمان، حاکمیت مطلق بر جهان و اسان از آن خدا است و هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویشس حاکم ساخته است . دیگر اینکه ، قانون گذاری مختص ذات خداوندی است . ولی ، یکی از پایه های »دموکراسی « به مفهومی که در کشورهای غربی از آن داد سخن رفته و استنباط می شود »اصل حاکمیت ملی « است . از طرفی این حضور تحت عناوین متعددی جلوه گر است گاهی نقش یک ایدئولوژی را بازی می کند که مشروعیت و پایداری بخش است و زمانی در قالب و طرح انقلابی مطرح می شود. گاهی از مضمون پیغام آن اشتراک و تساوی مستفاد است و زمانی اشرافی و سلسله مراتبی . بعضی اوقات آنرا برای اعمال دموکراسی می گیرند و پارهای زمان از آن برای مشروعیت دادن به پادشاهی بدون شرک استفاده می کنند بنام آن رقیبان سیاسی سوگند خورده رودررو قرار می گیرند. این بکارگیری اسلام بوسیله گروههای مختلف و تحت عناوین گوناگون ما را بر آن می دارد تا بعد معنوی آن رها داریم . بدین قرار که آن اولی استقرار یک حکومت و دخالت در زندگی روزمره انسانها روابط آنها و همچنین سازماندهی و رهبری آنان در تمامی جهات اجتماعی سیاسی و حقوقی را هدف دارد. باری پیامبر اسلام (ص) نه تنها آورنده دینی نو بود بلکه تمام قوانینی که جامعه عرب به آنها استناد می کرد اصلاح نمود آنهائیکه اصلاح پذیر بودند و لغو کرد آن قوانینی که مردود شمرد. همچنین از دیدگاه اسلام حاکمیت مطلق از آن خداست و مردم در هیچ زمانی قدرت قانونگذاری به آن مفهوم که در کشورهای غربی از آن استنباط می شود نخواهند داشت که آنان قوانین قرآنی را اجرا می نمایند.از آغاز غیبت کبری دوازدهمین پیشوای ما شیعیان یک دوره سومی است که آغاز شده است در تمام این دوره به مفهومی که قبلا اشاره رفت تا ظهور این امام جامعه اسلامی باید توسط افراد صالح افرادی که به قوانین الهی ایمان و آشنایی کامل دارند رهبری شود. براین تبیین و استدلال است که قانون اساسی کشور ما امامت و رهبری مستمر را بعنوان احد از مبانی اعتقادی نظام جمهوری اسلامی می دانسته است که ولایت امر و امام امت را برعهده فقیه (یا فقهای) عادل (ولایت فقیه ) گذاشته است . این فقیه اقتدارات خویش را در زمان غیبت حضرت ولی عصر (عج ) اعمال می کند.

Keywords:

حقوق اساسی , انقلاب مشروطیت , جمهوری اسلامی , حاکمیت ملی