بررسی کاربرد منطق فازی در تصمیم گیری و مکان گزینی ایستگاه های آتش نشانی

این پژوهش با هدف بررسی کاربرد منطق فازی در تصمیم گیری و مکان گزینی ایستگاه های آتش نشانی انجام شد. روش تحقیق کتابخانه ای با استفاده از کتب، مقالات و پایان نامه ها انجام گرفت. با توجه به پیچیدگی های موجود در انتخاب مکان مناسب برای این ایستگاه ها، از جمله عوامل متعددی نظیر تراکم جمعیت، فاصله از مناطق پرخطر و دسترسی به جاده های اصلی، استفاده از منطق فازی به عنوان یک ابزار تحلیلی موثر می تواند به بهبود کیفیت تصمیم گیری کمک کند. در این تحقیق، مدل های فازی برای ارزیابی و وزن دهی عوامل مختلف در مکان گزینی ایستگاه های آتش نشانی به کار گرفته می شود. این رویکرد به تصمیم گیران این امکان را می دهد که با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها و ابهامات موجود در داده ها، گزینه های بهینه را شناسایی کنند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از منطق فازی می تواند به بهبود زمان پاسخگویی به حوادث و افزایش کارایی خدمات آتش نشانی منجر شود. در نهایت، این مقاله به ارائه پیشنهاداتی برای بهبود فرآیند مکان گزینی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از منطق فازی می پردازد و به اهمیت این رویکرد در مدیریت بحران و ایمنی شهری تاکید می کند.

Keywords:

منطق فازی , تصمیم گیری , مکان گزینی , ایستگاه آتش نشانی