بررسی تاثیر تکنیک میکرولرنینگ در آموزش ضمن خدمت بر توسعه فردی (مطالعه موردی: معلمان استان سیستان و بلوچستان)

پژوهش حاضر با هدف تاثیر تکنیک میکرولرنینگ در آموزش ضمن خدمت بر توسعه فردی، صورت پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان استان سیستان و بلوچستان می باشند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر، از نوع نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمند است و حجم آن بر اساس نمونه گیری در دسترس ۳۰۰ نفر برآورد گردید. روش تحقیق حاضر، از نوع کاربردی است و از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی می باشد. در این تحقیق از آمار توصیفی و آمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. داده های گردآوری شده که از طریق پرسشنامه های استاندارد بدست آمدند و با نرم افزار PLS و با استفاده از آزمون آماری متناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. نتایج تحقیق نشان می دهد، تاثیر منفی معنی داری بین ابعاد فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و احساس عدم کفایت) بر رضایت شغلی وجود دارد. همچنین رضایت شغلی بر عملکرد سازمانی اثر مثبت و معناداری دارد. بنابراین با تحلیل مسیر می توان چنین استنباط نمود که با افزایش تکنیک میکرولرنینگ در آموزش ضمن خدمت، توسعه فردی قوت می یابد.

Keywords:

توسعه فردی , میکرولرنینگ , آموزش ضمن خدمت , توسعه شناختی