بررسی معماری بومی گیلان با رویگرد زیست بوم (نمونه موردی خانه فرهنگ گیلان)

جهانی شدن، همراه با رشد و پیشرفت تکنولوژی و افزایش سرعت در زندگی، سبب شده است تا آداب و رسوم کهن و میراث به جا مانده از گذشتگان کمرنگ شده و به دست فراموشی سپرده شود. در عرصه معماری نیز، معماری بومی که بر اثر سال ها تجربه و هماهنگی با اقلیم و فرهنگ هر منطقه به وجود آمده بود، به یکباره فراموش شد. در راستای بحران انرژی و ضرورت صرفه جویی در مصرف آن و همچنین وضعیت نامطلوب بناهای عصر معاصر، باید به این نکته بپردازیم که چگونه می توان به روش فعال و بدون تحمیل هزینه اضافی، بتوان در مصرف آن صرفه جویی نمود، که این امر لزوم تجدید نظر در نحوه ساخت و ساز را به یکی از ارکان برنامه ریزی و طراحی کشور تبدیل نموده است. در بررسی بناهای بومی، استفاده بهینه از انرژی های تجدیدپذیر در ساخت و سازها، مدنظر تمام سازندگان بوده و همچنین سعی شده است تا ساخت، کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. از این رو با استفاده صحیح از مصالح بومی و تلفیق آنها با شرایط جدید ساخت و ساز می توان با راه حل هایی بسیار ساده و ارزان، در پاسخ به مشکلات اقلیمی و کاهش در هزینه های مصرف انرژی بسیار مثبت عمل نمود. یکی از مسائل مهم زیستگاه های جوامع انسانی که از اهمیت خاصی نیز برخوردار می باشد، نگرش به مسائل بومی و بوم آورد آن سرزمین است. معماری گیلان به عنوان یکی از معماری های سنتی ایران با تاریخچه های فراگیر و طوالنی روبروست. این معماری نتیجه ای است از تاثیر فرهنگ ها، اقوام و اعتقادات مختلف در طول زمان. گیلان به عنوان منطقه ای مهم و ترکیبی از جمعیت ها و فرهنگ ها، همواره برخوردار از تبادلات فرهنگی و تاثیرات معماری بوده است. بدین لحاظ ما در این مقاله سعی داریم با بررسی معماری بومی گیلان با رویکرد زیست بوم (نمونه موردی خانه فرهنگ گیلان) و تحلیل تاثبر عوامل طبیعی آب و هوا در بناهای بومی گیلان بپردازیم که این مستلزم همکاری میان معماران و متخصصان امر می باشد چرا که آب و هوای بارانی و رطوبت استان گیلان همواره معماران را به این فکر واداشته که چگونه می توانند با معماری بومی به دنبال راه حل های برای مقابله با شرایط جوی گیلان، فضای مسکونی را از فشار و آسیب این عوامل برهاند. که سوالاتی در این مورد مطرح می شود.

Keywords:

معماری , بومی , گیلان , زیست بوم , خانه فرهنگ گیلان