محمود بهبهانی مطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت
ابوالقاسم شریف زاده - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
غلامحسین عبدالله زاده - استادیار،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمدرضا محبوبی - دانشیار،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

کمبود آب یکی از عوامل اصلی محدودکننده توسعه فعالیتهای کشاورزی به شمار میرود و علی رغم محدودیت آب برای کشاورزی در ایران، آبیاری اغلب با روشهای سطحی صورت میگیردکه در این روشها راندمان آب نسبتا پایین است وحداکثر به 60 درصد میرسد. از آنجا که افزایش راندمان آبیاری مزارع از طریق ترویج و پذیرش روشهای آبیاری تحت فشار و در نهایت دستیابی به افزایش تولید و پایداری منابع آب، از برنامههای عمده وزارت جهاد کشاورزی طی چند سال گذشته بوده و سرمایهگذاریهای گستردهای در این خصوص انجام گرفته است، بنابراین بررسی مدلهای پیش بینیکننده رفتار پذیرشکشاورزان، هدف این مقاله بوده و در این راستا مدلهای نشر، تنگناهای اقتصادی(ساختار مزرعه)، تئوری عمل مستدل، تئوری رفتار برنامهریزیشده و الگوی پذیرش فناوری واکاوی شدند و در نهایت با توجه به الگوی رفتار برنامهریزیشده آژن الگویی مناسب جهت تبیین رفتار پذیرش آبیاری تحت فشار ارائه شده است.

آب، فناوری، رفتار پذیرش، الگوهای پذیرش فناوری، آبیاری تحت فشار