سارا قبادی علی آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
فرهاد خسروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
فضل اله عزیزپورفرد - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

با توجه به این که 31/5درصد از جمعیت کشور در بخش روستایی ساکن است و همچنین نقش روستاها در رشد و توسعه کشوربه عنوان جوامع تولید کننده و با در نظر گرفتن این نکته که رسیدن به توسعه ملی بدون توسعه روستایی امکان پذیر نمی باشد،ضروری است که راهبردهای توسعه روستایی در ایران با توجه به تمامی پتانسیل های موجود در روستا به کارگرفته شود. بحران انرژی جهان امروز، منابع محدود سوخت های فسیلی، مسائل زیست محیطی و نگرانی های ناشی از مهاجرت روستائیان و رشد بی رویه شهر نشینی، بر لزوم تغییر نظام کنونی انرژی افزوده است. بدیهی است که نظام انرژی جایگزین باید مبتنی بر منابع انرژیتجدیدپذیر باشد. فناوری بیوگاز با فراهم آوردن بستری مناسب، از طریق توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی گامی به جلو در راستای توسعه پایدار روستایی است. ایران از جمله کشور هایی است که دارای منابع گسترده ای برای تولید بیوگاز می باشد، علی رغم داشتن این پتانسیل و فناوری نسبتاً ساده مولد و راکتور های بیوگاز، به علت بی اطلاعی مردم و حتی مسئولین از مزایایاین فناوری و دسترسی به منابع ارزان انرژی های فسیلی، به منابع انرژی تجدیدپذیر و سازگار با محیط زیست کمتر توجه شده است. انتظار می رود که با یک برنامه ریزی صحیح و حساب شده موانع موجود در توسعه این فناوری برداشته شود و بیوگاز جایگاه واقعی خود را در روستاهای ایران به دست آورد.

انرژی های نو، انرژی قابل تجدید، توسعه روستایی، توسعه پایدار، سوخت زیستی، فناوری بیوگاز