پایش سلامت سازه داده محور با تمرکز بر رویکرد جمع آوری و اکتساب داده

پایش سلامت سازهها و تشخیص آسیب یکی از فرآیندهای حیاتی در زمینه مهندسی عمران است که بر ایمنی ، بهرهوری و طول عمر سازهها تاثیر مستقیم دارد. در این مقاله ، به بررسی جامع مرحله جمع آوری و اکتساب داده به عنوانیکی از مراحل فرآیند پایش سلامت سازه دادهمحور پرداخته شده است . در گام اول تحریک سازه با تحریک محیطی از جمله روشهای مقرون به صرفه و موثر در این حوزه محسوب می شود که می تواند با استفاده از بارگذاری های طبیعی مانند باد و ترافیک ، پاسخ های سازه را مورد تحلیل قرار دهد. طی پایش مبتنی بر داده، در گام بعدی ، از فناوری های نوین مانند حسگرها و سیستم های نظارتی خودکار، به منظور شناسایی تغییرات فیزیکی و دینامیکی در سازهها استفاده می شود. این تغییرات ممکن است ناشی از عواملی مانند آسیب های محیطی ، بارگذاری های دینامیکی ویا تغییرات در شرایط بهرهبرداری باشند. با پیشرفت فناوری حسگرها و ارتقاء تکنیک های پردازش سیگنال، امکان جمع آوری و تحلیل دادههای دقیق تری از سازهها فراهم شده است .یکی از اصلی ترین چالش های پایش سلامت سازه، تفکیک میان تغییرات ناشی از آسیب واقعی و تغییرات ناشی از عوامل محیطی و بهرهبرداری است . از سوی دیگر، چالش هایی مانند وجود نویز و شرایط متغیر محیطی ، می تواند دقت فرآیند تشخیص آسیب را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین ، با ظهور شبکه های حسگر بی سیم و سیستم های پیشرفته ی اندازهگیری دادهها، پایش سلامت سازه به یک ابزار حیاتی در مدیریت و نگهداری زیرساخت های عمرانی تبدیل شده است . این شبکه ها، از طریق توزیع تعداد زیادی حسگر در محیط سازه و انتقال دادهها به یک مرکز کنترل، امکان شناسایی زودهنگام آسیب ها را فراهم می کنند. درنهایت ، با استفاده از روشهای بهینه سازی در طراحی و پیاده سازی شبکه های حسگر، می توان از انتقال موثر و دقیق دادهها در محیط های پیچیده اطمینان حاصل کرد. موضوع کلان داده، از چالش های مهم دیگری در این حوزه است .

Keywords:

پایش سلامت سازه , تشخیص آسیب , شناسایی آسیب , جمع آوری و اکتساب داده , شبکه های حسگر