شاخص های طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد بهبود منظر شهری در اقلیم معتدل و مرطوب مازندران

سکونت در فضاهای شهری نیازهای خاصی دارد که می بایست مد نظر طراحان و سازندگان قرار گیرد. مجموعه ای از عوامل در شکل گیری منظر شهری تاثیرگذار هستند که هر یک از این عوامل خود شامل مباحث گسترده و پیچیده ای هستند. از جمله مسایل مهم در این خصوص موضوع اقلیم است که در هنگام طراحی فضاهای مسکونی می بایست مورد توجه قرار گیرد تا شرایط آسایش و زیست برای ساکنان در شرایط مختلف اقلیمی در فصول مختلف سال فراهم شود. از سوی دیگر وجود فضاهای مختلف از جمله فضاهای باز و نیمه باز عالوه بر تاثیرات درونی بر ساکنین مجتمع مسکونی بر سیمای شهری پیرامونی نیز تاثیرگذار می باشد. فضاهای نیمه باز همچون تراس و ایوان از گذشته های دور در اقلیم معتدل و مرطوب مازندران محل بسیاری از فعالیت های روزمره بوده اند و خانواده ها بخش عمده ای از اوقات شبانه روز بدلیل شرایط مناسب اقلیمی در این فضا سپری می کردند. با گسترش شهرنشینی و افزایش قیمت زمین و ساخت و ساز آپارتمان ها بتدریج این سنت نیکو از بین رفت و امروزه شاهد حذف این فضا از ساختمان های امروزی هستیم. تراس ها و گشایش های نما با استفاده از پیشرفتهای تکنولوژی در دسترس امروزی می تواند به احیا چنین فضاهایی کمک کند و عالوه بر بهبود کیفیت فضاهای درونی خانه ها باعث بهبود نماهای شهری نیز گردد. این پژوهش با تاکید بر عواملی که بدین صورت می توانند به بهبود سیمای شهری کمک کنند تلاش دارد تا با استفاده از شیوه های استاندارد پژوهش روشی مناسب با اقلیم در منطقه معتدل و مرطوب مازندران ارایه نماید که بتواند به این هدف کمک نماید. روش انجام پژوهش به لحاظ هدف کاربردی بوده و یک پژوهش کیفی و توصیفی محسوب می گردد و مطالعات از نوع کتابخانه ای و مشاهده ای بوده و نتایج آن در بخش آخر در قالب طرح پیشنهادی ارایه می گردد.

Keywords:

مجتمع مسکونی , منظر شهری , اقلیم معتدل و مرطوب