پایداری در لجستیک حمل و نقل هوایی بار: درس هایی از همه گیری جهانی

صنعت حمل و نقل هوایی به تدریج سهم خود را از ترافیک جهانی مسافر و بار افزایش داده است و این روند در ۴۰ سال گذشته شتاب بیشتری گرفته است. در دهه گذشته، رشد ترافیک حمل و نقل هوایی سالانه ۱ تا ۲ درصد از رشد ترافیک مسافری هوایی پیشی گرفته است. در گذشته، بخش حمل و نقل هوایی خدمات محدودی را با اتکا شدید به چندین واسطه و وابستگی قابل توجه به عملیات مسافربری هوایی ارائه می کرد. اکنون می توان این بخش را به عنوان یک بخش پیچیده و نوآور توصیف کرد که به شدت بر فناوری های الکترونیکی جدید متکی است و طیف گسترده ای از محصولات حمل و نقل و لجستیکی را از طریق اپراتورهای متخصص حمل و نقل ارائه می دهد. با تاکید روزافزون بر جهانی شدن تجارت و فعالیت های اقتصادی، انتظار می رود رشد حمل و نقل هوایی همچنان از رشد ترافیک مسافران هوایی پیشی بگیرد. انتظار می رود رشد حمل و نقل هوایی در بازارهای آسیایی (داخل آسیا، آمریکای شمالی-آسیا، اروپا-آسیا و استرالیا) بیشترین باشد. فرآیند توزیع فیزیکی بار به یک عملیات بسیار پیچیده تبدیل شده است، با اتکای فزاینده ای بر استفاده از فناوری جدید برای کمک به جابجایی، ذخیره سازی و ردیابی محموله ها. اما حمل و نقل تنها یک جزء در این زنجیره لجستیک است. در این مقاله، بخش حمل و نقل هوایی از نظر ساختار، سازمان، نقش آن در زنجیره تامین، روندهای اصلی در دوره اخیر، محدودیت های پیش روی این بخش و چشم انداز آینده در بخش حمل و نقل هوایی مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

سازمان حمل و نقل هوایی , توسعه , روند , پیش بینی , خدمات لجستیک , استرالیا