فرهاد خسروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
فضل اله عزیزپورفرد - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
سارا قبادی علی آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

با پیشرفت تکنولوژی مشکلات انسان دامنه وسیعتری پیدا کرده است بطوری که نابسامانی های زیستی از مهمترین دغدغه های جهان امروز است . مسائلی چون بالا بودن سطح تولیدات غذایی در کشورهای صنعتی و پایین بودن آندر کشورهای درحال توسعه و مشکلات متعدد زیست محیطی ناشی از تولید محصولات کشاورزی، اذهان را به خود مشغول داشته و زمینه را برای تلاش بیشتر جهت وضع سیاست هایی در خصوص توجه بیشتر به محیط زیست وهمچنین ایجاد کشاورزی جایگزین که توان حفظ توأمان انسان و محیط زیست را دارا باشد به وجود آورده است . بنابراین در راستای حل مشکلات به وجو د آمده از کشاورزی متعارف، کشاورزی ارگانیک به عنوان سیستمی که چرخه اکولوژیکی و افزایش فعالیت خاک را بهبود و ارتقا می بخشد و با کمترین استفاده از نهاده های شیمیایی، با هدفسلامت و کیفیت محصولات تولیدی درون مزرعه است که در واقع در کش اورزی ارگانیک مزرعه را به عنوان یک سیستم زنده تلقی می کند مورد توجه قرار می گیرد. وجود اقلیم های مختلف آب و هوایی از یک سو تنوع بالایمحصولات زراعی و دامی از سویی دیگر ظرفیت ها و توانمندی های فروانی برای استقرار و گسترش کشاورزی ارگان یک در ایران به وجود آور ده است. و در راستای توسعه کشاورزی ارگانیک ترویج کشاورزی به عنوان ار ائه دهنده آگاهانه اطلاعات و ارتباطات حمایتی برای روستاییان و بهره برداران منابع طبیعی که شامل ارائه اطلاعات، کمک به کشاورزان در تجزیه و تحلیل مشکلات و شناسایی فرصتها، اشتراک و تسهیم اطلاعات از طریق فعالیتهای جمعی و گروهی می تواند نقش بسزای در توسعه کشاورزی ارگانیک داشته باشد

ترویج و آموزش کشاورزی، توسعه کشاورزی، کشاورزی ارگانیک، کشاورزی ارگانیک در ایران، کشاورزی پایدار