کاهشضایعات محصولات کشاورزی گامی در جهت امنیت غذایی در ایران

امروزه در جوامع صنعتی ضایعات یکی از معضلات زندگی بشر است . بر اساس آمارهای بین المللی ، سالانه مقدار زیادی از تولیدات بخش کشاورزی بین 10 تا 50 درصد به صورت ضایعات از چرخه خارج می شود کهاین مقدار محصول میتوانست به سهم خود غذای جمعیت زیادی را تأمین کند . این در حالی است که روزانه در حدود 50 هزار نفر در دنیا در اثر گرسنگی می میرند . در کشور ما به دلیل نارسایی های موجود در سیستمنگهداری، تبدیل و توزیع، مقداری از محصولات کشاورزی ضایع می شود. به طوری که به طور متوسط 35 درصد از محصولات کشاروزی در ای ران و در مراحل گوناگون ضایع می شوند و این مقدار غذای 15 تا 20میلیون نفر از جمعیت کشور است. ضایعات کشاورزی در سه مرحله پیش از برداشت، برداشت و پس از آن روی میدهد ولی قسمت عمده ضایعات مربوط به مراحل برداشت و توزیع محصولات می باشد . افزایش تولیدمحصولات کشاورزی با توجه به شرایط آب و هوایی، کمبود منابع آبی و نیز محدودیت زمین های دارایپتانسیل تولید کشت های دیم ، در بسیاری از نقاط جهان امکان پذیر نیست . برای تأمین مواد غذایی باید بهرهوری از عوامل تولید به ویژه آب و خاک افزایش ، و ضایعات مواد غذایی تا حد امکان کاهش یابد.کشورهای مختلف با توجه به پتانسیل بخش کشاورزی شان سع ی می کنند طرح هایی را برای خود کفایی در محصولات مختلف که برای آن ها اهمیت دارد ارائه د هند، لیکن در کنار طرحهای افزایش تولید، یکی ازسیاستهای دولتها در امر امنیت غذایی، کاهش ضایعات محصولات کشاورزی است . امنیت غذایی محور استقلال اقتصادی و سیاسی هر کشوری است و این مسأله در کشورهای در حال توسعه که همواره مورد تهدیدات جهانی قرار میگیرند از اهمیت بالاتری برخوردار است. کاهش ضایعات محصولات کشاورزی سبب افزایش در تولید آنها بدون افزایش در سطح زیر کشت آنها می شود که این امر فشار کمتری به محیط زیست وارد می کند. با کاهش ضایعات محصولات کشاورزی هزینه های تولید کاهش و کیفیت محصولات افزایش مییابد، به دنبال آن درآمد تولید کنندگان بویژه کشاورزان خرده پا افزایش می یابد و وضعیت تغذیه ای مردم با افزایش دسترسی آنها به محصولات کشاورزی اصلاح و بهبود مییابد

Keywords:

امنیت غذایی , بهره وری کشاورزی , ضایعات کشاورزی , ضایعات محصولات کشاورزی در ایران , کاهش ضایعات