رابطه عاملهای منش شخصیت با انگیزه تحصیلی بواسطه تابآوری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه عامل های منش شخصیت با انگیزه تحصیلی با بواسطه تابآوری تحصیلی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۱۸۷۹۲ نفر بود. از جامعه مورد نظر و با روش نمونه گیری خوشهای تصادفی چند مرحله ای به تعداد ۳۷۶ نفر انتخاببه پرسشنامه های سرشت و منش شخصیت، انگیزه تحصیلی و تابآوری تحصیلی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عاملهای منش شخصیت (خود راهبری، همکاری و خودفراروی) و انگیزه تحصیلی و بین تابآوری تحصیلی و انگیزه تحصیلی رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب داشته و تابآوری تحصیلی می تواند در رابطه بین عاملهای منش شخصیت با انگیزه تحصیلی، نقش میانجی داشته باشد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، پیشنهاد میشود دانشگاه ها، برگزاری کارگاه های آموزشی را در خصوص راههای افزایش تاب آوری تحصیلی در دانشجویان به منظور افزایش انگیزه تحصیلی آنها در برنامه های کاری خود قرار دهد.

Keywords:

انگیزه تحصیلی , عامل های منش شخصیت , تاب آوری تحصیلی