شبیه سازی تزریق گاز دی اکسید کربن به منظور ازدیاد برداشت نفت با استفاده از شبیه ساز CMG

راندمان بازیابی هیدروکربن را می توان با تزریق گاز کربن دی اکسید امتزاجپذیر به منظور جابجایی هیدروکربن ها به سمت چاههای تولید افزایش داد. این فرآیند ازدیاد برداشت نفت می تواند به طور هم زمانو متعاقبا برای ذخیره سازی دی اکسید کربن پس از تخلیه کامل مخزن هیدروکربنی مورد استفاده قرار گیرد. مخازن گاز میعانی ، مکانهای ذخیرهسازی ممکن را با مزیت اضافی ازدیاد برداشت گاز از طریق تزریق فشار به مخزن و تبخیر مجدد گازهای میعانی فراهم می کنند. با این حال تحقیقات بیشتری باید انجام شود. تزریق دی اکسید کربن برای افزایش بازیافت نفت به دلیل مزایای متعدد آن مانند تحرک نفت و جداسازی دی اکسید کربن به طور گستردهای مورد استفاده قرار می گیرد. تزریق دی اکسید کربن می تواند با کاهش ویسکوزیته نفت و بهبود تحرک کلی سیال، برداشت نفت را افزایش دهد. با این حال، مشکلات متعددی با تزریق دی اکسید کربن مانند انگشتی شدن، نادیده گرفتن گرانش و کانالیزه شدن دی اکسید کربن مرتبط است که منجر به نفوذ زودهنگام گاز، راندمان جابجایی و نرخ بازیافت نهایی دی اکسید کربن می شود. به منظور تعیین دقیق اثر دی اکسید کربن تزریق شده، از شبیه ساز ترکیبی CMG STARS استفاده شد . در این کار، سناریوهای مختلف شبیه سازی مقیاس میدان برای ارزیابی بازیافت نفت در طی تزریق دی اکسید کربن انجام شد؛ بنابراین ، منحنی های بازیافت نفت برای در یک دوره ۱۴ ساله مورد بررسی قرار گرفت . در تمام مدلهای شبیه سازی شده، تزریق دی اکسید کربن در شرایط اشباع نفت باقی مانده (Sor) آغاز شد تا وضعیت مخازن نفت تخلیه شده را نشان دهد. نتایج نشان داد که با تزریق دی اکسید کربن به مخزن، با استفاده از چاههای تزریقی و تولیدی ، می توان بالاترین بازیافت نفت ۳۰ درصد از نفت درجای اولیه (OOIP) را به دست آورد.

Keywords:

شبیه سازی , تزریق دی اکسید کربن , CMG , STARS , ازدیاد برداشت نفت