بررسی نقش فضاهای سبز برای دستیابی به آسایش و تصویر ذهنی ارزیابانه در مکان های همگانی شهری (نمونه موردی: سبزه میدان زنجان)

این مقاله به بررسی نقش فضاهای سبز در دستیابی به آسایش و تصویر ذهنی ارزیابانه در مکان های شهری پرداخت و با تمرکز بر سبزه میدان زنجان، به عنوان نمونه ای از اثر بخشی فضاهای سبز در آن پرداخته است. فضاهای سبز به عنوان عناصر کلیدی در طراحی شهری، به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک می کند. این تحقیق با استفاده از روش های تحلیلی توصیفی، تاثیرات فضاهای سبز بر آسایش و تصویر ذهنی ارزیابانه را مورد ارزیابی قرار می دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارزش فضاهای سبز شهری در مقیاس محله و مقیاس شهر و تاثیر آن بر آسایش و تصویر ذهنی ارزیابانه است. نتایج نشان داد که کمبود فضاهای سبز بومی در سبزه میدان زنجان منجر به نارضایتی شهروندان می شود؛ به طوری که در نمونه گیری انجام شده از شهروندان حدود ۴۶ درصد از افراد به سبب نورپردازی زیبا در بین گیاهان احساس رضایت در هنگام شب دارند و در طول روز به علت عدم ایجاد سایه و آسایش ناشی از فقدان درختان این مقدار حتی به ۱۰ درصد کاهش می یابد. با ارتقای فضاهای سبز به وسیله گیاهان بومی زنجان می توان گره های اجتماعی و قرارگاه های رفتاری را افزایش داده و تعاملات اجتماعی مثبت را تقویت نمود. در نهایت، مقاله حاضر پیشنهاداتی برای بهبود و توسعه فضاهای سبز شهرها به منظور ارتقاء کیفیت زندگی و تصویر ذهنی ارزیابانه ارائه می نماید.

Keywords:

فضاهای سبز , آسایش , تصویر ذهنی , روانشناسی محیطی , سبزه میدان زنجان